کارشناسان حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات با اذعان بر این موضوع می گویند: طبق استانداردهای بین المللی حداقل سرعت اینترنت ADSL، 512 کیلو بیت در ثانیه است، درحالی که در ایران این سرعت به کمتر از 100 کیلو بیت در ثانیه می رسد!
براساس برنامه چهارم توسعه تا پایان سال 88 (پایان این برنامه) تعداد پورت های فعال ADSL باید به 5/1 میلیون پورت برسد؛ درحالی که هم اکنون کمتر از 100هزار پورت فعال ADSL وجود دارد. به عبارت دیگر نفوذ ADSL در ایران یک نهم میزان پیش بینی شده در برنامه چهارم توسعه است. متخصصان این حوزه معتقدند: شرکت مخابرات با فراهم نکردن تسهیلات لازم و محدود کردن سرعت اینترنت ADSL باعث ورشکستگی شرکت های PAP شده و اکنون نیز برخلاف اصل 44 قانون اساسی در مورد لزوم توجه به امر خصوصی سازی، خود برای راه اندازی پورت های ADSL وارد عمل شده است.
در بسیاری از کشورهای دنیا مانند کره جنوبی سرعت 5/1 مگابیت بر ثانیه را سرعت معمول برای اینترنت پرسرعت می دانند، اما در ایران حداکثر سرعت ADSL(اینترنت پرسرعت) فقط 128 کیلو بیت بر ثانیه برای مردم است.
دکتر علی اکبر جلالی، استاد دانشگاه علم و صنعت و پژوهشگرIT، می گوید: اینترنت پرسرعت در جهان استانداردهای خاصی دارد. در بسیاری از کشورهای دنیا مانند کره جنوبی سرعت 5/1 مگابیت بر ثانیه را سرعت معمول برای اینترنت پرسرعت می دانند، این در حالی است که در برخی کشورها از جمله ایران ADSL(اینترنت پرسرعت) به عنوان یک وسیله ارتباط پرسرعت تلقی می شود که حداکثر سرعت آن فقط 128 کیلو بیت بر ثانیه برای مردم است. بنابراین می توان نتیجه گرفت که در حال حاضر در ایران اینترنت پرسرعت هنوز حتی برای کاربران به صورت ملموس و به معنای واقعی عرضه نشده است.
منبع: عصر ایران
طبقه بندی: اینترنت
