یکى از راویان حدیث و اصحاب امیرالمومنین، امام على(علیه‌السلام) حکایت کند:
روزى حضرت امیرالمؤمنین(صلوات الله علیه) را در مسجد دیدم که بر بالاى منبر نشسته است و در حالى که مشغول صحبت و سخنرانى بود، تبسّمى نمود به طورى که دندانهایش نمایان گشت، و در ادامه سخنانش فرمود:
من در سن هفت سالگى، با رسول خدا(صلّى الله علیه و آله) در بیابان مشغول چوپانى بودیم، چون موقع نماز شد، نماز را دو نفرى به جماعت خواندیم، ابوطالب وارد شد و اظهار داشت: چه مىکنید؟
رسول خدا(صلّى الله علیه و آله) در جواب چنین اظهار نمود: خداى سبحان را عبادت و پرستش مىکنیم، تو هم اسلام بیاور و با ما نماز بخوان؛ و خداوند متعال را پرستش نما.
سپس حضرت علی(علیه‌السلام) در ادامه داستان افزود:
خداوندا! من نمىشناسم بندهاى از امت پیغمبرت را که قبل از من، همراه پیغمبرت نماز خوانده باشد، چون از سنّ هفت سالگى با او نماز خواندهام .
و در روایتى دیگر وارد شده است که امام على(علیه‌السلام) فرمود: پیش از آن که کسى با حضرت رسول نماز بخواند، من سه سال همراه آن حضرت نماز مىخواندم.(1)
پینوشت:
1- ترجمه امام على بن ابى طالب از ابن عساکر، ج 1، ص 60 و 64.
طبقه بندی: نماز امام علی
