| «همسرم با غم تنهایی خود خو می کرد»(1) |
| موقـع بحث هوو لیک هیاهـــــو می کرد! |
| بسکه با فکـــر و خیالات عبث می خوابید |
| نصف شب در شکـم آن زنه چاقو می کرد! |
| وقتی از رایحه ی عشق سخن می گفتم |
| زود پا می شد و تی شرت مرا بو می کرد |
| طفلکی مادر مــن آش که می پخت زنم- |
| معتقد بود در آن جنبـــــــل و جادو می کرد |
| بهـــر او فاخته می دادم و می دیدم شب |
| داخل تابـــه به آن سس زده کوکو می کرد! |
| آخـــــــر برج کــــه هشتم گرو نه می شد |
| باز از مـــــن طلب ماهــــی و میگو می کرد |
| فیش دریافتــــــــــی بنده از او مخفی بود |
| زن همکـــــار ولی دست مـــــرا رو می کرد |
| دخل یکمـــــــــاه مرا می زد و ظرف یکروز |
| خـــرج مانیکــــــــور و میزامپلی مو می کرد |
| گـــــر نمی دادم بــــــا اشک سر مژگانش |
| آب می زد بــــــــــه ته جیبم و جارو می کرد |
| هر زنی غیر خودش عنتــــر و اکبیری بود |
| شخص «جینا...» را تشبیه به «...لولو» می کرد! |
| مثل آن کارتـــــون از لطف مداد جـــــــادو |
| بوالعجب شعبده ای بــا چش و ابرو می کرد |
| دکتر تغذیه ای داشت که ماهی صد چوق |
| می گرفت از مــــن و تقدیم به یارو می کرد |
| صد گرم چونکه بر آن اسکلت افزون می شد |
| عصبی می شد و لعنت بـــه ترازو می کرد |
| عاقبت هیکل پنجــــــاه و سه کیلویی را |
| خون دل خورده و پنجــاه و دو کیلو می کرد |
| حسرت زندگی خواهــــر خود را می خورد |
| کاو بــــه مچ - تـــا سرآرنج- النگو می کرد |
| نظـــــــــــر مادرش از هر نظری حجت بود |
| هر چــــــــه می کرد فقط با نظر او می کرد |
| بر خلافش اگـــــر آن دم نظری می دادم |
| لنگــــــه ی کفش نثــــار من هالو می کرد |
| کاشکی دست بزن داشتم امــا چه کنم |
| که خدا قسمت او شوهـــــر مظلومی کرد! |
پی نوشت :
(1):از دوست عزیزم،شاعر گرانقدر جناب حمید واحدی
بوالفضول الشعرا
طبقه بندی: طنز
نوشته شده در تاریخ سه شنبه 88 آبان 12 توسط
صادق | نظر بدهید
