---«(بسم الله الرّحمن الرّحیم)»---

امام پدری است مهربان و چون مادری است برای فرزند کوچکش و نیز پناهگاه بندگان خداست.(امام رضا علیه السّلام؛تحف العقول)

رُمَیله یکی از اصحاب امیر المؤمنین (ع) می گوید:

روزی در زمان خلافت حضرت علی (ع) به شدّت تب کردم.هنگامی که روز جمعه فرا رسید،احساس کردم کمی بهتر شده ام.با خودم گفتم:هیچ چیز بهتر از این نیست که بدنم را بشویم و نماز جمعه را پشت سر حضرت علی(ع) به جا آورم.با همین فکر از جای خود بلند شدم و پس از شستشوی بدن،به مسجد کوفه رفتم.هنگامی که امیر المؤمنین علی (ع) بر بالای منبر رفتند تا خطبه ها را آغاز نمایند،متوجّه شدم دوباره تب به سراغم آمده است و از این بابت بسیار اذیّت شدم؛امّا تا آخر نماز در مسجد ماندم.حضرت(ع) پس از اتمام نماز،وارد دارالحکومه شدند و من نیز پشت سر ایشان داخل شدم.ایشان مرا دیدند و فرمودند:

«رمیله تو را دیدم که آرام و قرار نداشتی»

عرض کردم :بله؛ ... و جریان مریضی ام را تعریف کردم.

فرمودند:

«ای رمیله ، هیچ مؤمنی نیست که مریض شود مگر اینکه ما به مرض او مریض می شویم؛ و ناراحت نمی شود مگر اینکه ما به ناراحتی او اندوهگین می شویم؛ و دعا نمی کند مگر اینکه ما برای او آمیّین می گوییم؛ و ساکت نمی شود مگر اینکه ما خود برای او دعا می کنیم.»

عرض کردم: ای امیر مؤمنین ،خدا مرا فدای شما گرداند،منظورتان همین مؤمنینی هستند که در اطراف شمایند؟یا اینکه تمام مؤمنین روی کره ی زمین را می فرمایید؟

حضرت فرمودند:

«ای رمیله،هیچ مؤمنی در شرق و غرب عالم از چشم ما دور نیست.»(بحار الانوار ج26 ص140)

از آنجا که اهلل بیت (علیهم السّلام)  «همگی نور واحد اند»،می توان تمام این محبّت ها و لطف ها را از ناحیه ی امام زمانمان (عجّ) را به حساب آورد:

حضرت مهدی (عجّ) در نامه ای که برای شیخ مفید (ره) فرستاند،خطاب به شیعیان اینگونه مرقوم فرمودند:

«ما هرگز شما را وا نمی گذاریم و فراموشتان نمی کنیم.»(احتجاج طبرسی)

به درستی که امام غایبمان با غصّه ی ما اندوهناک می شود.

و چه قدر بی خبرند آنان که از این پدر مهربان ،ترس به دل دارند!

یا رب فرج امام ما را برسان...

منبع: جنبش مصاف

---«(بسم الله الرّحمن الرّحیم)»---

از امام زمان(عج) بترسیم یا نه؟!

بعضی ها آمده اندو در باره ی حضرت مهدی(عج) تبلیغات خشنی کرده اند و حتّی بعضی کتب به دروغ این مطلب را نوشته اند(که سندی معتبر ندارد)که حضرت مهدی(ع) آنقدر افراد را می کشند که خون صفحه ی زمین را فرا می گیرد و تا رکاب حضرت بالا می آید.

این قبیل روایات دروغین،ساخته و پرداخته ی دست دشمنان است.هدف این است که رابطه ی عاطفی با حضرت را کم کنند.

حضرت مهدی(ارواهنا له الفدا)مبلّغ رحمت خداست ، کانون عاطفه و محبّت و انسانیّت هستند.انقلاب حضرت در درجه ی اول یک انقلاب نظامی نیست،در درجه ی اول یک انقلاب فرهنگی است.ما حدیث بسیار پر معنایی داریم که می فرماید:

«إذا ظهر المهدی،وضع الله یده علی رؤوس الانام» : هنگامی که حضرت مهدی ظهور می کند،خدا دست مهدی را بر سر مردم می گذارد«فأکمل بها عقولهم» : پس عقل مردم کامل می شود.

آن زمان است که تحوّل فرهنگی پیدا می شود و به استقبال حکومت مهدی(عج) می روند.

پس اگر کشتاری واقع می شود،مال آن گروهی است که دشمن حق و عدالت اند و الّا بقیه از طریق انقلاب فرهنگی است... .

حضرت ولی عصر(ع) محبوب دلهاست و به همی ی بشریّت علاقه دارند،این الفاظ دشمنان نباید میان آن حضرت و مردم جدایی بافکند.

ما یک زیارت خوبی داریم.. و آن زیارت آل یاسین است،بعدش هم یک دعاست که من دو سه جمله از این زیارت و دعای بعدش را خدمت شما می خوانم:

در آنجا در باره ی حضرت مهدی(عج)،ما می گوییم:النّ«الولی النّاصح» : خیر خواه جهان بشریّت است؛«سفینة النجات» :کشتی نجات است که ما را از غرق شدن در آب نجات می دهد نه این که افراد را غرق کند؛«علم الهدی» :پرچم هدایت است؛«نور أبصار اوری» : نور چشمان تمام دنیاست؛«خیر من تقمص و ارتدی»بهترین فرزندان آدم است و «مجلی العمی»نا بینایی ها و نا آگاهی ها را از بین می برد.

بنابراین،حضرت مهدی کانون محبّت،کانون عاطفه و خیر خواه همی ی بشریّت است و از هر نظر،کسی است که به وسیله ی انقلاب فرهنگی،دنیا را پر از عدل و داد می کند.ایشان کسی نیستند که آنقدر خون بریزند که خون تا رکابشان برسد.اینها سخنان دشمنانی است که می خواهند جدایی بیافکنند.(لازم به ذکر است که ایشان گردن آن طور که وصف شده نمی زنند،تنها شیطان جسمیّت پیدا می کند و ایشان طی نبردی حماسی ،این ملعون مرتود را گردن خواهند زد و این پایان شیطان رجیم در دنیا خواهد بود.ولی نفس عمّاره همچنان باقی خواهد ماند.)

در احادیث ما،مهدی(عج) به دو چیز شبیه شده است:

اول به نور آفتاب عالم تاب،نوری که تربیّت کننده است و نابود کننده نیست.

دوم به «ماء معین»؛یعنی آب جاری که کارش زنده کردن است،حیات است،همه ی این موجودات زنده از برکت آب زنده اند،

مهدی (عج) آب جاری و نور آفتاب است؛یعنی کانون هدایت،محبّت،پرورش و تربیّت است.حضرت مهدی(عج) این چنین مؤقعیّتی دارد.

(سخنرانی حضرت آیت الله مکارم شیرازی؛هزار و یک نکته پیرامون امام زمان(عج)،نکته ی 766)

منبع: جنبش مصاف

---«(بسم الله الرّحمن الرّحیم)»---

 أبان ابن تغلب (از شاگردان امام صادق علیه السّلام) از امام صادق (ع) پرسید:

اگر کسی تمام امامان (ع) را بشناسد ولی امام زمانش را نشناسد،"مؤمن" است؟

حضرت(ع) فرمودند:خیر

 دوباره پرسید:آیا "مسلمان" هست؟

حضرت (ع) فرمودند:بله(بحار الأنوار؛ج33،ص96)

 امام صادق(ع) به صراحت در این کلام نورانی اعلام می کنند که بدون شناخت امام زمان(هر دوره)،نمی توان خود را مؤمن دانست، بلکه نهایتأ عنوان «مسلمان» بر انسان بار می شود.(اسلام آوردن تنها در این دنیا به درد می خورد تا روز قیام ، امّا آن ایمان است که در روز قیام ، روز رجعت و روز قیامت -ایّام الله- و نیز پس از مرگ به داد انسان خواهند رسید؛ در زیارت شریف آل یس چنین عرض می شود:یوم لا ینفع النفس ایمانها:روزی که هیچ چیز فایده ای (برای شخص) نخواهد داشت جز ایمانش-مفاتیح الاجنان-)    توجه به این نکته ضروری است که شرط رستگاری و سعادت جاودانه ی اُخروی، «ایمان» است نه فقط «اسلام».

 پرسش:

معرفت و شناخت امام زمان (عجّل الله تعالی فرجه الشّریف)به چه معناست؟

جواب: شناختی که واجب و لازم است و با نداشتنش نمی توان به یک شخص،"مؤمن"گفت،دو بعد دارد:

1-شناخت شخص امام به نام و نام پدران(شناخت شناسنامه ای)؛

2-شناخت صفات و ویژگی های و خصوصیات او.

راه بدست آوردن این دو نوع شناخت، هم مطالعه و تفکّر در احادیث و روایاتی است که از ناحیه ی اهل بیت(ع) به دست ما رسیده و نیز مطالعه و دقّت در کتُبی که بزرگان علما، در ارتباط با معارف مهدوی به رشته ی تحریر در آورده اند.

در آخر اینکه

هنوز افرادی پیدا می شوند که بحث از معارف مهدوی امام زمانی را جدّی نگرفته اند!

- کاری از فعّالان ظهور مشهد- جنبش مصاف

---«(بسم الله الرّحمن الرّحیم)»---

امام باقر (ع) فرمودند:

لا یقبل عمل الّا بمعرفتة.و لا معرفة الّا بعمل.و من دلّته معرفته علی العمل و من لم یعرف فلا عمل له(تحف العقول ص294)

هیچ عملی بدون معرفت پذیرفته نمی شود. و هیچ معرفتی هم بدون عمل نخواهد بود. و هر کس معرفت داشته باشد ، معرفت او راهنمای عملش می شود و آن که معرفت ندارد ، در واقع عملی هم ندارد.

از کلام امام باقر(ع) این نتیجه بدست می آید که معرفت شرط پذیرفتن عمل است و از طرفی معرفت ، انسان را به عمل وا می دارد . بنابراین ، هیچ معرفتی بدون عمل نمی شود . معرفت آثاری دارد که در عمل ظاهر می شود و همواره معرفت انسان ، راهنمای عمل اوست ، به طوری که بدون معرفت ، عمل کاملأ بی ارزش است.

درست مثل کالبد(جسم) بدون روح که ارزشی ندارد.

در دوران غیبت امام عصر (ارواحنا له الفدا) یکی از وظایف مهم شیعیان ، کسب معرفت و شناخت امام زمان (عج) است تا به وسیله ی این معرفت به امام زمان(ع) نزدیک تر شویم  و بتوانیم با این وسیله رضایت حضرت مهدی (عج) را بدست آوریم.

 - کاری از فعالان ظهور مشهد - جنبش مصاف

---((بسم الله الرحمن الرحیم))---

 امام زمان (عج) به علی ابن مهزیار فرمودند:

«من شبانه روز چشم به راه تو بودم؛ چرا نیامدی؟»  (دلائل الامامه ص541)

 راه و رسم سربازی:

از برسی مجموع آیات و روایات و کلمات بزرگان به این نتیجه می رسیم که هرکس که این چهار کار را انجام دهد ، انشاءالله در جمع منتظران و سربازان امام زمان (عج) قرار خواهد گرفت و در قیامت شرمنده ی رسول خدا نخواهد شد:

1-سعی در انجام واجبات(واگر واجبی از او فوت شد بلافاصله در صدد قضای آن براید)

2-تلاش برای ترک گناهان(و اگر خدای نکرده مرتکب حرامی شد بدون معطلی توبه کند)

3-کسب شناخت نسبت به حضرت(عج)(با حداقل 15 دقیقه به هر شکلی در شبانه روز)

4-ترویج و تبلیغ معارف مهدوی (از هر راه معقول و مشروع)

مبادا ما هم آقایمان را چشم به راه بگذاریم...

 امام حسین (ع) برای ایراد خطبه به سوی اصحاب خود بیرون آمد و چنین فرمودند:

«ای مردم،همانا خدا(جل)بندگان خود را نیافرید مگر برای اینکه او را بشناسند؛و هنگامی که او را شناختند،عبادتش کنند؛و چون عبادتش کردند،با این عبادت و پرستش از عبادت و بندگی هرآنچه جز خداست بی نیاز گردند.»

مردی سوال کرد :«ای فرزند رسول خدا (ص)،پدر و مادرم فدایت،شناخت خدا چیست؟حضرت فرمودند:

«این است که اهل هر زمانی،امامی را که باید از او فرمان ببرند را بشناسند.»(علل شرائع ص9ح1)

لذا

شناخت خدا      =     شناخت امام زمان(عج)(ع)

  آیت الله سید مرتضی مجتهدی سیستانی در مقدمه ی کتاب گران قدر و نفیس خود «صحیفه ی مهدیه»می نویسد:

حضرت امام حسین (ع)در عالم مکاشفه به یکی از علمای قم فرمودند:

«مهدی ما در عصر خودش مظلوم است،تا میتوانید در باره ی آن حضرت سخن بگوئید و مطلب بنویسید ؛آنچه درباره ی شخصیت این معصوم بگوئید در واقع درباره ی همه ی معصومین گفته اید؛چون حضرات معصومین همه در عصمت و ولایت و امامت یکی هستند،ولی چون این زمان دوران مهدی ماست سزاوار است درباره ی او گفتگو شود....(در خاتمه فرمودند)باز تأکید می کنم درباره ی مهدی ما زیاد سخن بگوئید و بنویسید؛مهدی ما مظلوم است ؛لازم است بیش از آنچه تاکنون در موردش گفته و نوشته شده،گفت و نوشت.»

زمانه ی امام دوازدهم است ولی ایشان غریب اند افسوس.

نیاز است تغیراتی در خود پدید آوریم تا لایق او و حکومت او شویم و این در دنیا و آخرت برای خود ما بهتر است.

«امسال سال فرج است اگر بخواهیم!»

- کاری از فعالان ظهور مشهد - جنبش مصاف