بسم الله الرحمن الرحیم

حدیث (4) امام على علیه السلام:

مَن أَصلَحَ فیما بَینَهُ وَبَینَ اللّه  أَصلَحَ اللّه  فیما بَینَهُ وَبَینَ النّاسِ؛

هر کس رابطه اش را با خدا اصلاح کند، خداوند رابطه او را با مردم اصلاح خواهد نمود.1

قوت یافتن ابدان و دل های مومنین هنگام ظهور

در بحار از خصال روایتی از حضرت سیدالساجدین علی بن الحسین(ع) آورده است که فرمود: هنگامی که قائم ما عجل الله فرجه بپاخیزد خداوند عزوجل از شیعیان ما آفات را دور می سازد و دل هایشان را مانند قطعه ای از آهن قرار می دهد و نیروی هر یک از مردانشان را به مقدار چهل مرد می گرداند و آنها حکام و سران زمین خواهند بود.
و از بصائر در حدیثی از امام باقر(ع) منقول است که فرمود: هرگاه امر ما واقع شود و مهدی ما بیاید، هر مردی از شیعیان ما از شیر قوی تر و از نیزه برنده تر خواهد بود و دشمنان ما را با پاهای خود لگد می کند و آنها را با دست خود می زند. در این هنگام است نزول رحمت و فرج خداوند بر بندگان.
در روضه کافی از حضرت امام صادق(ع) روایت است که فرمود: هنگامی که قائم بپاخیزد خداوند نیروی گوش ها و چشم های شیعیان ما را افزون می گرداند تا اینکه میان آنها با قائم پیکی نخواهد بود. آن حضرت با ایشان سخن می گوید و آنان می شنوند و او همان جا هست.
و در کمال  الدین از حضرت صادق(ع) آمده است که فرمود: اینکه لوط به قومش گفت کاش نیرویی داشتم که در برابر شما ایستادگی کنم یا به پناهگاه محکمی پناه می بردم، مقصودش جز این نبود که نیروی قائم (عج) را تمنا کند و یاران او هستند که یک مرد از آنها قوت چهل مرد را دارد و دلش از کوه آهنین محکم تر است و اگر به کوه آهن برسند آنها را می پیمایند و شمشیرها را کنار نگذارند مگر وقتی که خداوند عزوجل راضی شده باشد.

کلام آخر

از آن سری که پا گذاری به چشم ما

ای چشم جبرئیل امین جای پای تو

پی نوشت:

1) بحارالأنوار، ج71، ص366، ح12

2) http://masafportal.com/post/view-3401

بسم الله الرحمن الرحیم

حدیث (2) رسول اکرم صلى  الله  علیه  و  آله:

إنَّ اللّه  لایَنظُرُ إلى صُوَرِکُم وَلا إلى أَموالِکُم وَإنَّما یَنظُرُ إلى قُلُوبِکُم وَأَعمالِکُم؛

خداوند به شکل شما و اموال شما نگاه نمى کند بلکه به دلها و اعمال شما توجه مى نماید.

کاری نکنیم که امام زمان پیش خدا شرمنده شود!!!!

در روایات آمده است پرونده اعمال ما در هر عصری به امام زمان آن عصر ارائه می‌شود. که به تبع اعمال ما در این عصر به محضر امام زمان (عج) عرضه می‌شود و حضرت از اعمال ما با خبر می‌شوند. امام خمینی در این زمینه فرمایشاتی داشته‌اند که در اینجا ذکر می‌کنیم.

تمام ذرات کارهای ما تحت نظر خدای تبارک و تعالی است و نامه‏ اعمال ما به حسب روایات به امام وقت عرضه می‏ شود. امام زمان علیه السلام مراقب ما هستند.

توجه داشته باشید که در کارهایتان جوری نباشد که وقتی بر امام زمان علیه السلام عرضه شد، خدای نخواسته، آزرده بشوند و پیش ملائکة الله یک قدری سرافکنده بشوند که اینها شیعه‏ های من هستند . اینها دوستان من هستند و بر خلاف مقاصد خدا عمل کردند. رییس یک قوم اگر قومش خلاف بکند، آن رییس منفعل می‏ شود.

طوری باشد که نامه‏ ها وقتی عرضه می‏ شود، ایشان را متاثر نکند.

قبل از این ‏که این نامه‏ اعمال ما به پیشگاه خدا و قبل از آن به پیشگاه امام زمان علیه السلام برسد، خودمان باید نظر کنیم به این نامه‏ اعمال‏مان.

وقتی نامه‏ های ما را بردند پیش امام زمان علیه السلام (در روایات است که هر هفته می‏ برند، هفته‏ ای دو دفعه.) وقتی که می‏ برند، اعمال ما جوری باشد که نمایش از این بدهد که ما تابعیم. ما آن طور نیست که خودسر بخواهیم یک کاری را انجام بدهیم.

من خوف دارم که کاری بکنیم که امام زمان علیه السلام پیش خدا شرمنده بشود. اینها شیعه‏ تو هستند این کار را می ‏کنند! نکند یک وقت ‏خدای نخواسته، یک کاری از ما ها صادر بشود که وقتی نوشته برود، نوشته ‏های ملایکة ‏اللهی که مراقب ما هستند، رقیب هستند، هر انسانی، رقیب دارد و مراقبت می‏ شود.

ذره‏ هایی که بر قلب‏ های شما می‏ گذرد، رقیب دارد

چشم ما رقیب دارد

گوش ما رقیب دارد

زبان ما رقیب دارد

قلب ما رقیب دارد

کسانی مراقبت می‏ کنند اینها را

نکند که خدای نخواسته از من و شما و سایر دوستان امام زمان علیه السلام یک وقت، چیزی صادر بشود که موجب افسردگی امام زمان علیه السلام باشد.

مراقبت کنید از خودتان، پاسداری کنید از خودتان.

حداقل همین چند صباح مانده به تشرف

اللهم عجل لولیک الفرج . . .

پی نوشت:

1) امالى طوسى، ج1، ص536، ح1162

2) http://masafportal.com/post/view-3401

بسم الله الرحمن الرحیم

حدیث (1) امام على علیه السلام:

إنَّ العَبدَ إذا اَرادَ اَن یَقرَأَ أَو یَعمَلَ عَمَلاً فَیَقُولُ: بِسمِ اللّه  الرَّحمنِ الرَّحیمِ فَإنَّهُ یُبارَکُ لَهُ فیهِ؛

هرگاه بنده اى بخواهد چیزى بخواند و یا کارى انجام دهد و بسم اللّه  الرحمن الرحیم بگوید در کارش برکت داده مى شود. 1

انشاالله که در تهیه هدیه تصمیم خوبی گرفته باشیم

و زیارت عاشورای صبح را که برای هم عهدی فراموش نکرده ایم؟

اگر مطلب قبل 2 را دیر مشاهده کردیم، از همین الان با بسم الله همراه می شویم

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم عجل لولیک الفرج . . .

پی نوشت:

1) بحارالأنوار، ج92، ص242، ح48

2) http://masafportal.com/post/view-3401

منبع: جنبش مصاف

بسم الله الرحمن الرحیم

40 صباح مانده به تشریف

محدث نوری (ره) حکایت سید رشتی را چنین نقل می‏ کند که حضرت به سید دستور خواندن نافله (خصوصاً نافله شب)، زیارت جامعه و زیارت عاشورا را می‏ دهد و بعد از آن می‏ فرماید:

شما چرا نافله نمی‏ خوانید؟ نافله نافله، نافله!

شما چرا عاشورا نمی‏ خوانید؟ عاشورا، عاشورا، عاشورا!

و بعد فرمود: شما چرا جامعه نمی‏ خوانید؟ جامعه، جامعه، جامعه!(1)

زیارت عاشورا، حدیث قدسی

محدّث نوری، از استادان مرحوم شیخ عباس قمی می‌گوید: «در فضل و مقام زیارت عاشورا همین بس که از سِنخ دیگر زیارت‌ها نیست که به ظاهر از انشا و املای معصومی باشد. هر چند از قلوب پاک ایشان چیزی جز آنچه از عالَم بالا به آنجا برسد، بیرون نمی‌آید،

ولی این زیارت از سنخ احادیث قُدسیّه است که به همین ترتیب زیارت و لعن و سلام و دعا از خدای متعالی به جبرئیل امین و از او به خاتم النبیین صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم رسیده است و به حسب تجربه، مداومت به آن در چهل روز یا کمتر، در برآوردن حاجات و رسیدن به مقاصد و دفع دشمنان بی‌نظیر است».

مداومت بر قرائت زیارت عاشورا
بکوش تا خیر دنیا و آخرت را در خواندن مستمر زیارت عاشورا به دست آورى که اول صبح هر روز فضیلت خواندن آن مى باشد. 
صفوان مى گوید امام صادق علیه السلام به من فرمود: مواظب باش بر این زیارت (عاشورا) پس به درستى که من ضامن قبولى زیارت کسى هستم که از دور و نزدیک این زیارت را بخواند و سعى او مشکور باشد و سلام او به آن حضرت برسد و محجوب نماند و حاجت او از طرف خدا بر آورده و به هر چه که خواهد برسد و خدا او را نومید بر نگرداند.
اى صفوان ! این زیارت را به این ضمان یافتم از پدرم و او از پدرش ... و او از امیرالمؤ منین و او از رسول خدا و او از جبرئیل و او از خداى تعالى نقل نمودند که خداوند عزوجل به ذات مقدس خود قسم فرموده که هر کس حسین علیه السلام را به این زیارت از دور و نزدیک زیارت کند، زیارت او را قبول مى کنم و خواهش او را مى پذیرم ، به هر قدر که باشد و خواسته او را بر مى آورم پس ، از حضور من نومید بر نمى گردد و او را با چشم روشن و حاجت بر آورده شده و فوز جنت و آزادى از دوزخ بر مى گردانم و شفاعت او را در حق هر کس که شفاعت کند مى پذیرم . (جز در مورد دشمن ما اهل بیت ).

پی نوشت:

1) النجم الثاقب، ص 60، مفاتیح الجنان بعد از زیارت جامعه.

منبع: جنبش مصاف