---«(بسم الله الرّحمن الرّحیم)»---
امام پدری است مهربان و چون مادری است برای فرزند کوچکش و نیز پناهگاه بندگان خداست.(امام رضا علیه السّلام؛تحف العقول)
رُمَیله یکی از اصحاب امیر المؤمنین (ع) می گوید:
روزی در زمان خلافت حضرت علی (ع) به شدّت تب کردم.هنگامی که روز جمعه فرا رسید،احساس کردم کمی بهتر شده ام.با خودم گفتم:هیچ چیز بهتر از این نیست که بدنم را بشویم و نماز جمعه را پشت سر حضرت علی(ع) به جا آورم.با همین فکر از جای خود بلند شدم و پس از شستشوی بدن،به مسجد کوفه رفتم.هنگامی که امیر المؤمنین علی (ع) بر بالای منبر رفتند تا خطبه ها را آغاز نمایند،متوجّه شدم دوباره تب به سراغم آمده است و از این بابت بسیار اذیّت شدم؛امّا تا آخر نماز در مسجد ماندم.حضرت(ع) پس از اتمام نماز،وارد دارالحکومه شدند و من نیز پشت سر ایشان داخل شدم.ایشان مرا دیدند و فرمودند:
«رمیله تو را دیدم که آرام و قرار نداشتی»
عرض کردم :بله؛ ... و جریان مریضی ام را تعریف کردم.
فرمودند:
«ای رمیله ، هیچ مؤمنی نیست که مریض شود مگر اینکه ما به مرض او مریض می شویم؛ و ناراحت نمی شود مگر اینکه ما به ناراحتی او اندوهگین می شویم؛ و دعا نمی کند مگر اینکه ما برای او آمیّین می گوییم؛ و ساکت نمی شود مگر اینکه ما خود برای او دعا می کنیم.»
عرض کردم: ای امیر مؤمنین ،خدا مرا فدای شما گرداند،منظورتان همین مؤمنینی هستند که در اطراف شمایند؟یا اینکه تمام مؤمنین روی کره ی زمین را می فرمایید؟
حضرت فرمودند:
«ای رمیله،هیچ مؤمنی در شرق و غرب عالم از چشم ما دور نیست.»(بحار الانوار ج26 ص140)
از آنجا که اهلل بیت (علیهم السّلام) «همگی نور واحد اند»،می توان تمام این محبّت ها و لطف ها را از ناحیه ی امام زمانمان (عجّ) را به حساب آورد:
حضرت مهدی (عجّ) در نامه ای که برای شیخ مفید (ره) فرستاند،خطاب به شیعیان اینگونه مرقوم فرمودند:
«ما هرگز شما را وا نمی گذاریم و فراموشتان نمی کنیم.»(احتجاج طبرسی)
به درستی که امام غایبمان با غصّه ی ما اندوهناک می شود.
و چه قدر بی خبرند آنان که از این پدر مهربان ،ترس به دل دارند!
یا رب فرج امام ما را برسان...
منبع: جنبش مصاف
طبقه بندی: امام مزان، دعا، رمیله، امام علی علیه السلام، معرفت، شناخت امام زمان، موعود، فرج، ظهور، جمعه، نماز جمعه، شیخ مفید
