حدیث (3) : حدیث قدسی (خدا میگه)

انینُ الْمُذْنِبینَ احَبُّ الَىَّ مِنْ تَسْبیحِ الْمُسَبِّحین

ناله‏ گنهکاران در نزد من محبوبتر از تسبیح تسبیح کنندگان است.

مغفرت الهی

این حدیث قدسى چقدر عالى توبه را توصیف مى‏ کند. بروید به درگاه خداى خودتان ناله کنید. فکر کنید تا گناهان به یادتان بیاید.

به کسى نگویید؛ اقرار به گناه پیش دیگران گناه است، ولى در دل خودتان گناهانتان را در نظر بگیرید. (خودتان که مى‏ دانید. خودتان قاضى و مؤاخذ وجود خودتان باشید.)

بعد این گناهان را ببرید پیش ذات پروردگار، تقصیرهاى خودتان را بگویید، ناله کنید، تضرّع کنید، طلب مغفرت کنید، طلب شستشو کنید.

خدا شما را مى‏ آمرزد، روح شما را پاک و پاکیزه مى‏ کند، به دل شما صفا عنایت مى ‏کند، لطف خودش را شامل حال شما مى‏ کند و از آن پس یک لذتى، یک حالتى در شما ایجاد مى‏ شود که شیرینى عبادت را در ذائقه خودتان احساس مى‏ کنید، گناهان و لذات گناهان در نظر شما کوچک مى‏ شود، دیگر رغبت نمى‏ کنید که بروید فلان فیلم شهوانى را ببینید، رغبت نمى‏ کنید که به ناموس مردم نگاه کنید، رغبت نمى‏ کنید که غیبت کنید، دروغ بگویید یا به مردم تهمت بزنید؛ مى‏ بینید اصلًا همه رغبتتان به کارهاى پاک و خوب است.(2)

پی نوشت ها :

1) مجموعه‏ آثار استاد شهید مطهرى، ج‏23، ص: 550

2) http://masafportal.com/post/view-3401

رسول اکرم صلى  الله  علیه  و  آله :

مَن أخلَصَ لِلّهِ أربَعینَ صَباحا ظَهَرَت یَنابیعُ الحِکمَةِ مِن قَلبِهِ عَلى لِسانِهِ؛

هر کس چهل روز خود را براى خدا خالص کند چشمه هاى حکمت از قلب وى بر زبانش جارى مى شود.

نهج الفصاحه، ح 2836

شنیدم رهروی در سرزمینی                         همی گفت این معما با قرینی

که ای صوفی شراب آنگه شود صاف              که در شیشه برآرد اربعینی

منبع:جنبش مصاف