اندکی صبر ، سحر نزدیک است

صادرات و واردات کلمه

در طول زمان با آشنا شدن فرهنگ ها با یکدیگر یادگارهایی از هر فرهنگ در دیگری به جا می ماند که به مرور زمان بومی شده و اصل آن از دید و دانش مردم دور می شود . زبان هر قوم بیشترین سهم را در این صادرات و واردات فرهنگی در خود نشان می دهد در این متن چند نمونه از صادرات کلمه های فارسی و واردات کلمه های فرنگی را می بینید :

 <\/h2>

صادرات :<\/h2>

واژه های فراوانی در زبان های عربی، ترکی، روسی، انگلیسی، فرانسوی و آلمانی  فارسی است و بسیاری از فارسی زبانان آن را نمی دانند.  از آن جمله اند :

 

کیوسک که از کوشک فارسی به معنی ساختمان بلند گرفته شده است و  تقریبا در  همه ی زبان های اروپایی هست.

 

شغال که در روسی shakal ، در فرانسوی chakal ، در انگلیسی    jackalو در آلمانیSchakal  نوشته می شود.

 

کاروان که در روسی karavan، در فرانسوی   caravane، در انگلیسی  caravanو در آلمانی  Karawane نوشته می شود.

 

کاروانسرا که در روسی karvansarai ، در فرانسوی caravanserail، در انگلیسی caravanserai  و در آلمانیkarawanserei  نوشته می شود.

 

پردیس به معنی بهشت که در فرانسوی paradis ، در انگلیسی paradise و در آلمانی Paradies نوشته می شود.

 

مشک که در فرانسوی musc ، در انگلیسی  muskو در آلمانی Moschus نوشته می شود.

 

شربت که در فرانسوی sorbet ، در انگلیسی sherbet و در آلمانی Sorbet نوشته می شود.

 

بخشش که در انگلیسی baksheesh و در آلمانی Bakschisch نوشته می شود و در این زبان ها معنی رشوه هم می دهد.

 

لشکر که در فرانسوی و  انگلیسی lascar  نوشته می شود و در این زبان ها به معنی ملوان هندی نیز هست.

 

خاکی  به معنی رنگ خاکی که در زبان های انگلیسی و آلمانی khaki نوشته می شود.

 

کیمیا به معنی علم شیمی که در فرانسوی، در انگلیسی و در آلمانی نوشته می شود.

 

ستاره که در فرانسوی  astre در انگلیسی star و در آلمانی Stern نوشته می شود. 

 

Esther نیز که نام زن در این کشورها است به همان معنی ستاره می باشد.

 

برخی دیگر از نام های زنان در این کشور ها نیز  فارسی است، مانند :

 

Roxane  که از واژه ی فارسی رخشان به معنی درخشنده می باشد و در فارسی نیز  به همین معنی برای نام زنان « روشنک» وجود دارد.

 

Jasmine  که از واژه ی فارسی یاسمن و  نام گلی است

 

Lila  که از واژه ی فارسی لِیلاکه به معنی یاس بنفش رنگ است.

 

Ava  که از واژه ی فارسی آوا به معنی صدا یا آب است . مانند آوا گاردنر

 <\/h2>

واردات : <\/h2>
ادبیات

این چند واژه نمونه های خاصی هستند و بدیهی است واژه هایی مثا کامپیوتر ، کابل ، کنکور و ... در ذهن فارسی کما کان بوی غربت را می دهند :

 

هشلهف : مردم برای بیان این نظر که واگفت ( تلفظ ) برخی از واژه ها یا عبارات  از یک زبان بیگانه تا چه اندازه می تواند نازیبا و نچسب باشد، جمله ی انگلیسی  I shall have  ( به معنی من خواهم داشت ) را  به مسخره هشلهف خوانده اند تا بگویند ببینید واگویی این عبارت چقدر نامطبوع است ! و اکنون دیگر این واژه ی مسخره آمیز  را برای هر  واژه یا عبارت نچسب و نامفهوم دیگر نیز ( چه فارسی و چه بیگانه ) به کار می برند. 

 

چُسان فُسان :  از واژه ی روسی  Cossani Fossani به معنی آرایش شده و شیک پوشیده گرفته شده است.

 

زِ پرتی : وازه ی روسی Zeperti   به معنی زندانی است و استفاده از آن یادگار زمان قزاق ها ی روسی در ایران است  در آن دوران هرگاه سربازی به زندان می افتاد دیگران می گفتند یارو  زپرتی شد و  این واژه کم کم این  معنی را به خود گرفت که کار و بار کسی خراب شده و اوضاعش دیگر به هم ریخته است.

 

شِر و وِر : از واژه ی فرانسوی Charivari به معنی همهمه، هیاهو و سرو صدا گرفته شده است.

 

فاستونی : پارچه ای است که نخستین بار در شهر باستون  Boston در امریکا بافته شده است و باستونی می گفته اند.

 

اسکناس : از واژه ی روسی  Assignatsia که خود از واژه ی فرانسوی Assignat  به معنی برگه ی دارای ضمانت گرفته شده است.

 

 فکسنی : از واژه ی روسی Fkussni به معنی با مزه گرفته شده است و به کنایه و واژگونه یعنی به معنی بی خود و مزخرف به کار برده شده است 

 

لگوری ( دگوری هم می گویند) : یادگار سربازخانه های ایران در دوران تصدی سوئدی ها است که به زبان آلمانی به فاحشه ی کم بها یا فاحشه ی نظامی می گفتند : Lagerhure .

 

نخاله : یادگار سربازخانه های قزاق های روسی در ایران  است که به زبان روسی به آدم بی ادب و گستاخ می گفتند Nakhal  و مردم از آن برای اشاره به چیز اسقاط و به درد نخور هم استفاده کرده اند.

 

گرد آورنده : مریم امامی





طبقه بندی: ادبی

نوشته شده در تاریخ یکشنبه 88 تیر 28 توسط صادق | نظر بدهید

تزریقات

- گرگها جهت توبه خود را به دره می انداختند.

- وقتی تو از عشق حرف می زنی می شود به وضوح جمع نقیضین را دید.

- شماره تلفنت زیباترین عدد دنیاست.

- گرمای دستانم را حس کرد، چشمان قرمزم را دید، تپش صدای قلبم را شنید... دکترگفت: باید زودتر می آمدی.

 

- با نمک پاش شورش را درآوردم.

- بخش تزریقات به بیماران سر سوزنی توجه می کند.

- زمان مردم را به طرف ملک الموت هل می دهد.

- نانواها پژو آردی سوار می شوند.

 

- فروشنده ساعت اخلاق گرا بین ساعتهای مردانه و زنانه را جدا کرده بود.

- مامور ثبت احوال آن قدر از حجم زیاد کار ثبت تولد و مرگ گفت که از خودکشی منصرف شدم.

- جوجه تیغی کاکتوس حیوانات است.

- در موبایلش حتی یک بلوتوث غیر اخلاقی ندیدم. موبایلش 1600 بود.

- بعضی سلام کردنها، آدم را مشتاق خداحافظی می کند.

- وقتی خودم را در آینه می بینم، آرزو می کنم کاش آینه فتوشاپ داشت.

******************

جاده

- کمربند ایمنی دست و پای عزراییل را می‌بندد.

- جاده ناهموار راننده عجول را دست می‌اندازد.

- جاده در اولین پیچ رانده ناشی را دور می‌زند.

- دست‌انداز به سرعت اتوموبیل گیر می‌هد.

- از روی پل عابرپیاده عرض خیابان را به طول عمرم اضافه می‌کنم.

 

 

اولی :مهدی محمدی/ دومی :مهدی فرج الهی (سر به هوا)





طبقه بندی: ادبی
نوشته شده در تاریخ دوشنبه 88 تیر 22 توسط صادق | نظر بدهید
طنز

1. این بستگى دارد به...

یعنى: جواب سوال شما را نمى دانم!

 

2. این موضوع پس از روزها تحقیق و بررسى فهمیده شد.

یعنى: این موضوع را بطور تصادفى فهمیدم!

 

3. نحوه عمل سیستم بسیار جالب و دقیق است.

یعنى: سیستم کار مى کند و این براى ما تعجب انگیز است!

 

4. کاملا انجام شده

یعنى: تنها راجع به 10 درصد کار برنامه ریزى شده!

 

5. ما تصحیحاتى روى سیستم انجام دادیم تا آن را ارتقا دهیم.

یعنى: تمام طراحى ما اشتباه بوده و ما از اول شروع کرده ایم!

 

6. پروژه به دلیل بعضى مشکلات دیده نشده، کمى از برنامه ریزى عقب است.

یعنى: تاکنون روى پروژه دیگرى کار مى کردیم!

 

7. ما پیش بینی مى کنیم...

یعنى: 90 درصد احتمال خطا مى رود!

 

8. این موضوع مستند نشده...

یعنى: تاکنون کسى از اعضا تیم پروژه به این موضوع فکر نکرده است!

 

9. پروژه طورى طراحى شده که کاملا سیستم بدون نقص کار مى کند.

یعنى: هرگونه مشکلات بعدى ناشى از عملکرد غلط اپراتورها است!

 

10. تمام انتخاب اولیه به کنار گذاشته شد.

یعنى: تنها فردى که این موضوع را مى فهمید از تیم خارج شده است!

 

11. کل کوشش ما براى این است که مشترى راضى شود.

یعنى: ما آنقدر از زمان بندى عقبیم که هر چه که به مشترى بدهیم راضى مى شود!

 

12. تحویل پروژه براى فصل آخر سال آینده پیش بینى شده است.

یعنى: که تا آن زمان ما مى توانیم مقصر تاخیر در اجراى پروژه را کسى از میان تیم کارفرما پیدا کنیم!

 

13. روى چند انتخاب به طور هم زمان در حال کار هستیم.

یعنى: هنوز تصمیم نگرفته ایم چه کنیم!

 

14. تا چند دقیقه دیگر به این موضوع مى رسیم.

یعنى: فراموشش کنید، الان به اندازه کافى مشکل داریم!

 

15. حالا ما آماده ایم صحبت هاى شما را بشنویم.

یعنى: شما هر چه مى خواهید صحبت کنید که البته تاثیرى در کارى که ما انجام خواهیم داد ندارد!

 

16. به علت اهمیت تئورى و عملى این موضوع...

یعنى: به علت علاقه من به این موضوع!

 

17. سه نمونه جهت مطالعه شما انتخاب شده و آورده شده اند.

یعنى: طبیعتا بقیه نمونه ها واجد مشخصاتى که شما باید بعد از مطالعه به آن برسید، نبوده اند!

طنز

18. بقیه نتایج در گزارش بعدى ارائه مى شود.

یعنى: بقیه نتایج را تا فشار نیاورید نخواهیم داد!

 

19. ثابت شده که ...

یعنى: من فکر می کنم که ...!

 

20. این صحبت شما تا اندازه اى صحیح است.

یعنى: از نظر من صحبت شما مطلقا غلط است!

 

21. در این مورد طبق استاندارد عمل خواهیم کرد.

یعنى: از جزئیات کار اصلا اطلاع نداریم!





طبقه بندی: ادبی
نوشته شده در تاریخ دوشنبه 88 تیر 22 توسط صادق | نظر بدهید

 

و حرفهایی هست برای نگفتن

در آغاز هیچ نبود، کلمه بود و آن کلمه خدا بود.

و کلمه، بی زبانی که بخواندش، و بی اندیشه ای که بداندش، چگونه می تواند بود؟

و خدا یکی بود و جز خدا هیچ نبود،

و با نبودن، چگونه می توان بودن؟

و خدا بود و، با او، عدم،

و عدم گوش نداشت،

حرفهایی هست برای گفتن،

که اگر گوشی نبود، نمی گوییم،

و حرفهایی هست برای نگفتن،

حرفهایی که هرگز سر به ابتذال گفتن فرود نمی آرند.

حرفهایی شگفت، زیبا و اهورایی همین هایند،

و سرمایه ماورایی هرکسی به اندازه حرفهایی است که برای نگفتن دارد،

حرفهای بیتاب و طاقت فرسا،

که همچون زبانه های بیقرار آتشند،

و کلماتش، هریک، انفجاری را به بند کشیده اند،

کلماتی که پاره های بودن آدمی اند...

اینان هماره در جستجوی مخاطب خویشند،

اگر یافتند، یافته می شوند...

و ...

کلماتی که پاره های بودن آدمی اند...اینان هماره در جستجوی مخاطب خویشند،

اگر یافتند، یافته می شوند...

در صمیم وجدان او، آرام می گیرند.

و اگر مخاطب خویش را نیافتند، نیستند،

واگراوراگم کردند، روح راازدورن به آتش می کشندو، دمادم، حریق های دهشتناک عذاب

برمی افروزند.

و خدا، برای نگفتن حرفهای بسیار داشت،

که در بیکرانگی دلش موج می زد و بیقرارش می کرد.

و عدم چگونه می توانست مخاطب او باشد؟

هرکسی گمشده ای دارد،

و خدا گمشده ای داشت.

هرکسی دوتاست و خدا یکی بود.

هرکسی، به اندازه ای که احساسش می کنند، هست.

هرکسی را نه بدانگونه که هست، احساس می کنند.

و حرفهایی هست برای نگفتن

بدانگونه که احساسش می کنند، هست.

انسان یک لفظ است،

که بر زبان آشنا می گذرد،

و بودن خویش را از زبان دوست، می شنود..

هرکسی کلمه ای است:

که از عقیم ماندن می هراسد،

و در خفقان جنین، خون می خورد،

و کلمه مسیح است،

و در آغاز، هیچ نبود،

کلمه بود،

و آن کلمه، خدا بود.


دکتر علی شریعتی





طبقه بندی: ادبی
نوشته شده در تاریخ یکشنبه 88 تیر 21 توسط صادق | نظر

آزادی

داس دردست،

کنارساقه‌های پراکنده برنج خفته بود؛

سینه اش برهنه،

و موهای پیچیده سرش درانبوه شن فرو رفته بود.

درسایه مه آلود خواب،

دوباره زاد و بوم خویش را درخواب می‌دید.

درون دورنمای پهناورخواب

دید که رود « نیجریه» با عظمت روان است؛

و بار دیگرخود را پادشاهی یافت،

که درجلگه ای به زیردرختان خرما می‌خرامید؛

وصدای زنگ کاروانی که ازکوه سرازیر بود

بگوشش می رسید.

باردیگر، ملکه سیه چشم خویش را دید

که درمیان کودکانش ایستاده؛

رویا

کودکان خود را دید که بگردنش آویخته، دستهایش را گرفته،

وصورتش را غرق بوسه ساخته اند.

اشکی ازپلک خفته اش بیرون زد،

وبر شن فرو افتاد.

آنگاه با تندی شگفت آوری،

برکرانه رود « نیجریه» اسب می‌تاخت؛

خنگی باستام ولگام زرین،

 که بهرخیز که برمیداشت،

نیام پولادین شمشیرش بر تهیگاه آن می‌خورد

وصدای چکاچاک جنگجویانه ای از آن برمی خاست.

درپیشاپیش وی درنانی چند

چون پرچم خونین درپرواز بودند،

 واو ازبام تا شام پرواز آنها را

درجلگه ای پهناور که تمرهندی درآن می‌روید،

رویا

دنبال می‌کرد تا آنکه بام کلبه‌های «کفر»

وکرانه اقیانوس مواج درجلوش آشکار می‌شد.

شب هنگام که شیرنعره میزد،

وکفتار مینالید،

وآنگاه که وی برکنار جویبار پنهان ازنظر

می تاخت و به نیزار می‌زد؛

اسب آبی مانند طبلی با عظمت از پیشش می‌گریخت

ودر رویای پیروزمندانه اش ناپدید می‌شد.

وجنگل با هزاران زبان

نوای آزادی می‌سرود؛

آزادی

وتند باد بیابان با صدائی آزاد و وحشی،

چنان فریاد میزد،

که وی درخواب تکان خورد

وبر شادمانی پرخروش آنان لبخند زد.

اکنون دیگر درد تازیانه برده بان،

وگرمای آفتاب را حس نمی کرد؛

زیرا مرگ سرزمین خواب را بروی روشن کرده بود؛

وکالبد‌بی‌جانش که روح، آنرا شکسته و بدور افکنده بود،

فرسوده وپای بند زنجیر

درگوشه ای افتاده بود

 


 

 

صادق چوبک





طبقه بندی: ادبی
نوشته شده در تاریخ شنبه 88 تیر 13 توسط صادق | نظر بدهید

 

دریا

یک دریای بزرگ فرض کنید. خیلی بزرگ. اسمش زیاد مهم نیست، چون در نهایت فرقی نمی‌کند. فرض کنید یک قایق درست وسط این دریا قرار دارد. نوع قایق زیاد مهم نیست، صرفاً کافی‌ست بدانید که یک قایق پارویی است. خب تا اینجا که مشکلی نبود؟ بسیار عالی؛ حالا باید به ذهنتان فشار بیشتری بیاورید. فرض کنید دو نفر توی این قایق هستند. اسم آنها مهم نیست، اما برای اینکه بتوانید آنها را از هم تشخیص دهید اسم یکی را «هِکتور» و دیگری را «مانوئل» می‌گذارم. فرض کنید کشتی آنها روز قبل غرق شده و این دو نفر بدون آب و غذا و قطب نما و خلاصه هرچه که برای زنده ماندن لازم است، روی دریای بی‌کران سرگردان هستند. اینکه کشتی آنها چگونه و کجا غرق شد، اصلاً مهم نیست دوست عزیز! در واقع هیچ چیزی مهم نیست. من فقط کنجکاو شدم که ببینم آنها برای نجات خود چه کار می‌کنند. چون به هیچ‌وجه قرار نیست کسی به کمک آنها بیاید. این صرفاً یک فرض است.

 

هکتور: «من تشنه هستم».

مانوئل: «من گرسنه هستم.»

هکتور: «یعنی تشنه‌تان نیست؟!»

مانوئل: «چرا! اما گرسنه هم هستم.»

هکتور: «اما من گفتم که تشنه هستم. شما فقط باید می‌گفتید: من هم همین‌طور.

مانوئل: «ببینم، شما معلم انشا هستید؟ وسط این دریا غلط انشایی می‌گیرید؟»

هکتور: «مزخرف نگویید، وسط فضا هم که باشید باید مثل آدم حرف بزنید.»

مانوئل بی‌تفاوت گفت: «این هم حرفی است»

و ادامه داد: «عجب دریای بزرگی است؛ من هوس آب پرتقال کرده‌ام».

روی دریای بی‌کران سرگردان هستند. اینکه کشتی آنها چگونه و کجا غرق شد، اصلاً مهم نیست دوست عزیز! در واقع هیچ چیزی مهم نیست.

هکتور بسیار آرام پارو می‌زد. در واقع بیشتر شبیه یک قایق سواری تفریحی بود. مانوئل هم این موضوع را متوجه شد چون پرسید: «ببینم، این طور پارو زدن از زمان قایق‌سواری با نامزدتان به یادگار مانده؟»

هکتور فقط مثل یک جغد نگاه می‌کرد. البته مانوئل با من هم‌عقیده نبود بنابراین پرسید:

«وقت قایق سواری با نامزدتان او را هم همین‌طور مثل یک بز نگاه می‌کردید؟»

هکتور: «صحبت نامزدی شد یاد همسرم افتادم. او الآن بدون من چه کار می‌کند؟»

مانوئل ژست وکلا را هنگامی که در دادگاه در حال دفاع هستند، به خود گرفت و بعد از سرفه‌ای نمایشی گفت: «تا آنجا که من اطلاع دارم، همسر شما سه ماه پیش طلاق گرفته‌اند.»

هکتور آهی از سر افسوس کشید و گفت: «چه خوب یادتان هست!»

پاروها را که مدتی در آب سرگردان کرده بود، بیرون آورد و در داخل قایق گذاشت. نگاه به افق بی‌انتها و بعد نگاهی به آسمان کرد. طوری که انگار با خودش حرف می‌زد گفت: «عجب دریای بزرگی است، من هوس آب پرتقال کرده‌ام.»

قایق

مانوئل

پرسید: «می خواهید من پارو بزنم؟»

هکتور جواب داد: «مگر فرقی هم می‌کند؟»

مانوئل شانه‌هایش را بالا انداخت. بعد از مدتی که بین هم سکوت رد و بدل کردند گفت: «من موجهای بلند دریا را دوست دارم. این دریا چرا موج ندارد؟»

هکتور نگاه رقت‌باری را حوالة مانوئل کرد و پرسید: «واقعاً فکر نمی‌کنید اگر موج بلند بیاید جای ما قعر دریا خواهد بود؟»

چون این سؤال برای شنیدن جوابی مطرح نشده بود، مانوئل هم جوابی نداد.

 روز دوم هم بسیار ساده تمام شد. درست مثل همة روزهای دیگر.

ادامه دارد...





طبقه بندی: ادبی
نوشته شده در تاریخ پنج شنبه 88 خرداد 28 توسط صادق | نظر بدهید
مرجع دریافت ابزار و قالب وبلاگ
.:
By Ashoora.ir & Blog Skin :.