بسم الله الرحمن الرحیم
کدام یک از ما در غربت، سرباز نامی حضرت هستیم؟
شیوه های یاری امام عصر (عج)
رویشنیوز: هرشیعه ای که نعمت وجود امام عصر را درک کرده و حلاوت عنایات او را چشیده باشد، می تواند وجود این نعمت را به دیگران خبر دهد و از آنها دعوت کند که با توسل به امام زمان علیه السلام از عنایات اوبهره مند گردند.
1. ارجاع دیگران به امام زمان علیه السلام برای رفع نیاز های مادی و معنویشان کاری بسیار ساده است.این کار زمینه قدرشناسی امت از امام علیه السلام رافراهم می آورد و در غربت زدایی از این مولای کریم بسیارم?ثر است، از این رو به نوبه خود نوعی یاری امام عصر به شمار میآید.
2. دومین شیوه یاری امام عصر: تجلیل از امام زمان علیه السلام در جامعه
هر شیعه ای می تواند در تجلیل و بزرگداشت از امام زمان خود در جامعه بکوشد. این کار (یعنی گرامیداشت امام عصر در جامعه)، از غربت آن مولا می کاهد و توجه همگانی را به ایشان بیشتر میکند.
همه ما می توانیم تابلویی از نام امام خودرابه جهت ابراز ارادت به امام عصر و تجلیل از ایشان درخانه یا محل کار نصب کنیم. همه مامی توانیم به هنگام ذکر نام ایشان بااحترام از آن حضرت یاد نماییم و بر او درود و صلوات بفرستیم.
همه میتوانیم به هنگام بردن نام خاص ایشان یعنی لقب «قائم» برخیزیم، دست برسرنهیم، ادای احترام کنیم وبرای فرج ایشان دعا کنیم.
همه می توانیم در روزهای منسوب به ایشان همچون نیمه شعبان، روزهای جمعه وعید غدیر با برگزاری مراسم ویژه برای آن حضرت، ولایت و امامت او را به یکدیگر یادآور شویم. حتی اگر نتوانیم برگزارکننده چنین مراسمی باشیم می توانیم در آن خدمت کنیم یا لااقل با حضور خالصانه خود به آن رونق بخشیم.
گناهان به خصوص گناهان بزرگ وزشت کاری های فاحش اگر از ناحیه کسانی سر بزند که منتسب به امام زمان هستند و شیعه آن حضرت به شمار می روند، آبروی آن بزرگوار را در نزد بیگانگان به مخاطره می افکند و دل آن عزیز را آزرده می سازد. در مقابل، درستکاری، خویشتنداری و پرهیزکاری شیعیان به عزت امام عصر در جامعه می افزاید و قلب آن مولا را شاد می سازد
همه اینکار ها، تجلیل و بزرگداشت ازامام عصرعلیه السلام به شمار می آید و شیوه ای از شیوه های یاری آن حضرت است.
3. سومین شیوه یاری امام عصر: یاری شیعیان امام زمان علیه السلام
بخش مهمی ازدغدغه های امام زمان علیه السلام به گرفتاری شیعیان ایشان مربوط میشود. شیعیان، خانواده امام زمان علیه السلام به شمارمی آیند.آن حضرت ایشان را مانند فرزندان خود دوست می دارد، به واسطه گرفتاری آنها اندوهگین می شود و از بابت پیروزی و نجات آنان شاد میگردد.
در تعالیم اهل بیت بیان شده که خوشحال کردن شیعیان ائمه درحکم خوشحال کردن خود آنهاست، دیدار وعیادت از شیعیان در حکم دیدار و عیادت ازخود اهل بیت است وکمک مالی به شیعیان گرفتاربه منزله کمک مالی به خود امام زمان علیه السلام است.
بر این مبنا اگرکسی نسبت به شیعیان امام عصر- که جانهایمان فدایش باد- احساس غیرت و وظیفه کند، گویی نسبت به پاسداشت حریم خودِ امام عصرغیرت ورزیده وبه شخص ایشان یاری رسانده است.
بیایید به نیت یاری امام زمان علیه السلام، به یاری شیعیان گرفتارآن حضرت بشتابیم و به نیت خدمت به امام زمان در عزت بخشیدن به جامعه ی شیعه کوشاتر از پیش گام نهیم.
4. چهارمین شیوه یاری امام عصرعلیه السلام: زینت بودن برای صاحب الزمان به وسیله ی جدیت در درستکاری و پرهیز از رفتارهای زشت.
همه ما می توانیم برای حفظ آبروی امام عصر و مکتب تربیتی ایشان نسبت به درستکاری و پرهیزازکارهای زشت، دقت و تلاش دو چندان داشته باشیم و بدین گونه، امام وقت خود را یاری کنیم،
چنان که امیرم?منان به یاران خویش فرمود: «مرا با خویشتنداری [نسبت به زشتیها] و تلاش [در راه خوبیها] یاری کنید.»
5. پنجمین شیوه یاری امام عصر: جلب یاری های آسمانی برای امام زمان علیه السلام
همه ما می دانیم که کمک به فقرا (یا همان صدقه) رفع بلا می کند، پس میتوانیم با دادن صدقه از طرف امام عصر در رفع بلا از وجود شریفش گام برداریم. نیز همه ی مامی دانیم که دعا، در تعجیل فرج امام عصر و ایجاد گشایش درکار ایشان م?ثر است، پس می توانیم به دعا و نیایش در درگاه الهی روی آوریم و مرتبا از خدا بخواهیم که فرج ایشان را به پیش اندازد و همّ و غمّ و گرفتاری را از وجود شریفش به کلی زایل سازد.
جذب یاران وجلب یاری برای امام عصر، خود از بهترین شیوه های یاری امام عصر به شمارمی آید، به خصوص اگر بتوانیم این یاری را از فضل خدا تمنا کنیم.
منبع: تبیان و جنبش مصاف
طبقه بندی: یاری امام زمان، امام زمان، نصرت، فرج، ظهور، حدیث، جنبش مصاف، تبیان، غیبت
حدیث (3) : حدیث قدسی (خدا میگه)
انینُ الْمُذْنِبینَ احَبُّ الَىَّ مِنْ تَسْبیحِ الْمُسَبِّحین
ناله گنهکاران در نزد من محبوبتر از تسبیح تسبیح کنندگان است.
مغفرت الهی
این حدیث قدسى چقدر عالى توبه را توصیف مى کند. بروید به درگاه خداى خودتان ناله کنید. فکر کنید تا گناهان به یادتان بیاید.
به کسى نگویید؛ اقرار به گناه پیش دیگران گناه است، ولى در دل خودتان گناهانتان را در نظر بگیرید. (خودتان که مى دانید. خودتان قاضى و مؤاخذ وجود خودتان باشید.)
بعد این گناهان را ببرید پیش ذات پروردگار، تقصیرهاى خودتان را بگویید، ناله کنید، تضرّع کنید، طلب مغفرت کنید، طلب شستشو کنید.
خدا شما را مى آمرزد، روح شما را پاک و پاکیزه مى کند، به دل شما صفا عنایت مى کند، لطف خودش را شامل حال شما مى کند و از آن پس یک لذتى، یک حالتى در شما ایجاد مى شود که شیرینى عبادت را در ذائقه خودتان احساس مى کنید، گناهان و لذات گناهان در نظر شما کوچک مى شود، دیگر رغبت نمى کنید که بروید فلان فیلم شهوانى را ببینید، رغبت نمى کنید که به ناموس مردم نگاه کنید، رغبت نمى کنید که غیبت کنید، دروغ بگویید یا به مردم تهمت بزنید؛ مى بینید اصلًا همه رغبتتان به کارهاى پاک و خوب است.(2)
پی نوشت ها :
1) مجموعه آثار استاد شهید مطهرى، ج23، ص: 550
2) http://masafportal.com/post/view-3401
طبقه بندی: حدیث، نگاه، امام زمان، غیبت، گناه، مغفرت، توبه، چله، چهله، حدیث قدسی، دروغ، تهمت
بسم الله الرحمن الرحیم
حدیث (2) رسول اکرم صلى الله علیه و آله:
إنَّ اللّه لایَنظُرُ إلى صُوَرِکُم وَلا إلى أَموالِکُم وَإنَّما یَنظُرُ إلى قُلُوبِکُم وَأَعمالِکُم؛
خداوند به شکل شما و اموال شما نگاه نمى کند بلکه به دلها و اعمال شما توجه مى نماید.
کاری نکنیم که امام زمان پیش خدا شرمنده شود!!!!
در روایات آمده است پرونده اعمال ما در هر عصری به امام زمان آن عصر ارائه میشود. که به تبع اعمال ما در این عصر به محضر امام زمان (عج) عرضه میشود و حضرت از اعمال ما با خبر میشوند. امام خمینی در این زمینه فرمایشاتی داشتهاند که در اینجا ذکر میکنیم.
تمام ذرات کارهای ما تحت نظر خدای تبارک و تعالی است و نامه اعمال ما به حسب روایات به امام وقت عرضه می شود. امام زمان علیه السلام مراقب ما هستند.
توجه داشته باشید که در کارهایتان جوری نباشد که وقتی بر امام زمان علیه السلام عرضه شد، خدای نخواسته، آزرده بشوند و پیش ملائکة الله یک قدری سرافکنده بشوند که اینها شیعه های من هستند . اینها دوستان من هستند و بر خلاف مقاصد خدا عمل کردند. رییس یک قوم اگر قومش خلاف بکند، آن رییس منفعل می شود.
طوری باشد که نامه ها وقتی عرضه می شود، ایشان را متاثر نکند.
قبل از این که این نامه اعمال ما به پیشگاه خدا و قبل از آن به پیشگاه امام زمان علیه السلام برسد، خودمان باید نظر کنیم به این نامه اعمالمان.
وقتی نامه های ما را بردند پیش امام زمان علیه السلام (در روایات است که هر هفته می برند، هفته ای دو دفعه.) وقتی که می برند، اعمال ما جوری باشد که نمایش از این بدهد که ما تابعیم. ما آن طور نیست که خودسر بخواهیم یک کاری را انجام بدهیم.
من خوف دارم که کاری بکنیم که امام زمان علیه السلام پیش خدا شرمنده بشود. اینها شیعه تو هستند این کار را می کنند! نکند یک وقت خدای نخواسته، یک کاری از ما ها صادر بشود که وقتی نوشته برود، نوشته های ملایکة اللهی که مراقب ما هستند، رقیب هستند، هر انسانی، رقیب دارد و مراقبت می شود.
ذره هایی که بر قلب های شما می گذرد، رقیب دارد
چشم ما رقیب دارد
گوش ما رقیب دارد
زبان ما رقیب دارد
قلب ما رقیب دارد
کسانی مراقبت می کنند اینها را
نکند که خدای نخواسته از من و شما و سایر دوستان امام زمان علیه السلام یک وقت، چیزی صادر بشود که موجب افسردگی امام زمان علیه السلام باشد.
مراقبت کنید از خودتان، پاسداری کنید از خودتان.
حداقل همین چند صباح مانده به تشرف
اللهم عجل لولیک الفرج . . .
پی نوشت:
1) امالى طوسى، ج1، ص536، ح1162
2) http://masafportal.com/post/view-3401
طبقه بندی: حدیث، امام زمان، ظهور، امام خمینی(ره)، فرج، جنبش مصاف، صباح، تشریف
---«(بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم وَ بِه ذِکرِ الحُجَّةِ بنِ الحَسَنِ العَسکَری)»---
نسخه ی رهایی از شرّ شیطان
«همانا شیطان ، دشمن آشکار انسان است.»(یوسف5)
«همیشه شیطان ، دشمن آشکاری برای انسان بوده است.»(اسراء53)
«ای کسانی که ایمان آورده اید ، از گام های شیطان پیروی نکنید ؛ هر کس پیرو گام های شیطان شود(گمراهش می سازد، زیرا) او به فحشا و منکر امر می کند.»(نور21)
«شیطان همیشه خوار کننده ی انسان بوده است.»(فرقان29)
«همانا شیطان ، دشمن شماست ، پس او را دشمن خود بدانید.»(فاطر6)
«مبادا شیطان شما را (از راه خدا)باز بدارد که او دشمن آشکار شماست.»(زخرف62)
آری،
دشمنیه شیطان (ملعون) از نخستین روزهای آفرینش آدم شروع شده است؛ او از آن روز سوگند یاد کرده که هیچ گاه دست از منحرف کردن فرزندان آدم برندارد.
او کوچکترین فرصت برای اِعمال دشمنی و وارد کردن ضربه بر انسان را از دست نداده و غنیمت می شمرد.
به علاوه او دشمنی است که از هر طرف به ما هجوم می آورد ، چنانچه خودش می گوید:«من از هر سو به سراغ فرزندان آدم می روم؛ از پیش رو، از سمت راست و از سمت چپ»(اعراف17)
و به خصوص این که او در مخفیگاهی است که «انسان را می بیند ، ولی انسان او را نمی بیند.»(اعراف27)
تمام تلاش او این است که آدمی را از اوج قلّه ی انسانیّت به پستی شهوات و گناهان بکشاند و عذاب های طاقت فرسای جهنّم را نصیب او کند.
اما راه نجات چیست؟چه کنیم تا از شرّ این موجود (ملعون) خبیث خلاص شویم؟
هادی امّت و پدر مهربان خلایق ، امام زمانمان(عجّ)، یکی از بهترین و مؤثّرترین راه های مقابله با شیطان(لعنة الله علیه) را به ما معرّفی نموده اند.ایشان در نامه ای به یکی از شیعیان ، این گونه مرقوم می فرمایند:
«ما أرغم أنف الشّیطان أفضل من الصلاة فصلّها و أرغم أنف الشّیطان»
«هیچ عملی بهتر از نماز ، بینی شیطان(لعنة الله علیه) را به خاک نمی مالد؛ پس نماز بخوان و بینی شیطان را به خاک بمال.»(کمال الدّین ، باب 45، حدیث 50)
البته برای بهره بردن از خاصیّت گرانبهای نماز ، رعایت دو مطلب ضروری است:
1- سر موقع خواندن نماز
2- حفظ حضور قلب(یعنی بدانیم(و به یاد داشته باشیم) چه می گوییم و در محضر چه کسی(پروردگار عالم) ایستاده ایم.)
- کاری از فعّالان ظهور مشهد - جنبش مصاف
طبقه بندی: حدیث، امام زمان، نماز، شیطان، سرباز امام زمان، دشمن، حدیث نماز|جنبش مصاف
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله:
«لَوْ یَعْلَمُ الْعَبْدُ ما فِی رَمَضانِ لَوَدَّ اَنْ یَکُونَ رَمَضانُ السَّنَة» اگر بندگان از برکتها و حقایق ماه رمضان آگاهی مییافتند، آرزو میکردند که رمضان یک سال باشد.
«اِنَّ اَبْوابَ السَّماءِ تُفْتَحُ فی اَوَّلِ لَیْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضانِ وَ لا تُغْلَقُ اِلی آخِرِ لَیْلَةٍ مِنْهُ» به راستی که درهای آسمان در شب اول رمضان باز میشود و تا شب آخر ماه بسته نمیشود.
«لَوْ عَلِمْتُم ما لَکُم فِی رَمَضانِ لَزِدْتُم لِلّه تَبارَکَ و تَعالی شُکْرا» اگر بدانید در رمضان چه برای شما تقدیر شده است، سپاس خود را برای خدا افزون میکنید.
«وَکَّلَ اللّه ُ مَلائِکَةً بِالدُّعاءِ لِلصّائِمین» خداوند، فرشتگانی را مأمور دعا برای روزهداران کرده است.
ارزش گریستن و گریاندن در احادیث
در مجالس حسینی احساس و عاطفه ، به کمک شعور مى آید و مکتب عاشورا زنده مى ماند و اشک ، زبان گویاى احساسهاى عمیق یک انسان متعهّد و پاى بند به خطّ حسینى و کربلایى است .
اشک ، دلیل عشق است و نشانه پیوند.
اشک ، زبان دل است و شاهد شوق .
خود پیامبر و على و فاطمه و... علیهم السّلام و فرشتگان و کرّوبیان و جنّ و انس بر مظلومیّت آل اللّه گریسته و مجالس عزا و گریه برپا کرده اند. حتى انبیاى گذشته هم اشکى ریزان و دلى سوزان و توسّل و توجّهى به خاندان عصمت و اسوه هاى شهادت داشته اند.1
در اینجا به برخى از احادیث مربوط به این سنّت ارزشمند و زیبا اشاره می کنیم:
کُشته اشک
من کُشته اشکم . هیچ مؤمنى مرا یاد نمى کند مگر آنکه (بخاطر مصیبتهایم ) گریه مى کند.
بحارالانوار، ج 44، ص 279
یک قطره اشک
چشمان هر کس که در مصیبتهاى ما قطره اى اشک بریزد، خداوند او را در بهشت جاى مى دهد.
احقاق الحق ، ج 5، ص 523
بهشت ، پاداش عزادارى
هر مؤمنى که چشمانش براى کشته شدن حسین بن على علیه السّلام و همراهانش اشکبار شود و اشک بر صورتش جارى گردد، خداوند او را در غرفه هاى بهشتى جاى مى دهد.
ینابیع الموده ، ص 429
به یاد فرزندان فاطمه علیها السّلام
من هرگز شهادتِ فرزندان فاطمه علیها السّلام را به یاد نیاوردم ، مگر آنکه بخاطر آن ، چشمانم اشکبار گشت .
بحارالانوار، ج 46، ص 109
اشک على علیه السّلام در سوگ شهداى کربلا
امیرالمؤمنین علیه السّلام با دو تن از یارانش از )کربلا( گذر کردند، حضرت ، هنگام عبور از آنجا، چشمهایش اشک آلود شد، سپس فرمود:
اینجا مرکبهایشان بر زمین مى خوابد، اینجا محلّ بارافکندنشان است و اینجا خونهایشان ریخته مى شود، خوشا به حال تو اى خاکى که خون دوستان بر روى تو ریخته مى شود!
بحارالانوار، ج 44، ص 258
امام سجّاد علیه السّلام فرمود:
هر مؤمنى که چشمانش براى کشته شدن حسین بن على علیه السّلام و همراهانش اشکبار شود و اشک بر صورتش جارى گردد، خداوند او را در غرفه هاى بهشتى جاى مى دهد
اشک ، حجاب دوزخ
هیچ کس نیست که ما را یاد کند، یا نزد او از ما یاد شود و از چشمانش هر چند به اندازه بال پشه اى اشک آید، مگر آنکه خداوند برایش در بهشت ، خانه اى بنا کند و آن اشک را حجاب میان او و آتش دوزخ قرار دهد.
الغدیر، ج 2، ص 202
بیست سال گریه
امام زین العابدین علیه السّلام بیست ساله (به یاد عاشورا) گریست و هرگز طعامى پیش روى او نمى گذاشتند مگر اینکه گریه مى کرد.
بحارالانوار، ج 46، ص 108
چشمهاى اشکبار:
نزد هر کس که از ما (و مظلومیت ما) یاد شود و چشمانش پر از اشک گردد، خداوند چهره اش را بر آتش دوزخ حرام مى کند.
بحارالانوار، ج 44، ص 285
اشکهاى ارزشمند
خداى ، اشک تو را مورد رحمت قرار دهد. آگاه باش ، تو از آنانى که از دلسوختگان ما به شمار مى آیند، و از آنانى که با شادى ما شاد مى شوند و با اندوه ما غمگین مى گردند.
آگاه باش ! تو هنگام مرگ ، شاهد حضور پدرانم بر بالین خویش خواهى بود.
وسائل الشیعه ، ج 10، ص 397
دلهاى سوخته
خدایا ... آن دیدگان را که اشکهایش در راه ترحّم و عاطفه بر ما جارى شده و دلهایى را که بخاطر ما نالان گشته و سوخته و آن فریادها و ناله هایى را که در راه ما بوده است ، مورد رحمت قرار بده .
بحارالانوار، ج 98، ص 8
گریه برمظلومیّت شیعه
هر کس که چشمش در راه ما گریان شود، بخاطر خونى که از ما ریخته شده است ، یا حقى که از ما گرفته اند، یا آبرویى که از ما یا یکى از شیعیان ما برده و هتک حرمت کرده اند، خداى متعال به همین سبب ، او را در بهشت جاودان ، براى ابد جاى مى دهد.
امالى شیخ مفید، ص 175
کوثر و اشک
هیچ چشمى نیست که براى ما بگرید، مگر اینکه برخوردار از نعمتِ نگاه به (کوثر) مى شود و از آن سیرابش مى کنند.
جامع احادیث الشیعه ، ج 12، ص 554
امام صادق علیه السّلام بر سجّاده خود نشسته و بر زائران و سوگواران اهل بیت ، چنین دعا مى کرد و مى فرمود: خدایا ... آن دیدگان را که اشکهایش در راه ترحّم و عاطفه بر ما جارى شده و دلهایى را که بخاطر ما نالان گشته و سوخته و آن فریادها و ناله هایى را که در راه ما بوده است ، مورد رحمت قرار بده
گریه آسمان
اى زراره ! آسمان چهل روز، در سوگ حسین بن على علیه السّلام گریه کرد.
جامع احادیث الشیعه ، ج 12، ص 552
گریه و اندوه مطلوب
هر نالیدن و گریه اى مکروه است ، مگر ناله و گریه بر حسین علیه السّلام .
بحارالانوار، ج 45، ص 313
پیامبر صلّى اللّه علیه و آله و گریه بر شهید
وقتى خبر شهادت جعفر بن ابى طالب و زید بن حارثه به پیامبر خدا رسید، از آن پس هرگاه وارد خانه مى شد، بر آن دو شهید بشدّت مى گریست و مى فرمود:
آن دو شهید، با من هم سخن و همدم و انیس بودند، و هر دو رفتند! ...
من لایحضره الفقیه ، ج 1، ص 177
گریه بر حسین علیه السّلام
اى پسر شبیب ! اگر بر چیزى گریه مى کنى ، بر حسین بن على بن ابى طالب علیه السّلام گریه کن ، چرا که او را مانند گوسفند سر بریدند.
بحارالانوار، ج 44، ص 286
آثار گریستن بر حسین علیه السّلام
گریه کنندگان باید بر کسى همچون حسین علیه السّلام گریه کنند، چرا که گریستن براى او، گناهان بزرگ را فرو مى ریزد.
بحارالانوار، ج 44، ص 284
اشک و آمرزش گناه
اى پسر شبیب ! اگر بر حسین علیه السّلام آن قدر گریه کنى که اشکهایت بر چهره ات جارى شود، خداوند همه گناهانت را که مرتکب شده اى مى آمرزد؛ کوچک باشد یا بزرگ ، کم باشد یا زیاد.
امالى صدوق ، ص 112
ثواب بى حساب
هر چیزى پاداش و مزدى دارد، مگر اشکى که براى ما ریخته شود (که چیزى با آن برابرى نمى کند و مزد بى اندازه دارد).
جامع احادیث الشیعه ، ج 12، ص 548
منبع: چهل حدیث عزادارى، جواد محدّثى
پی نوشت:
1- به کتاب (تاریخ النیاحة على الامام الشهید) یا ترجمه فارسى آن به نام (تاریخچه عزادارى حسینى ) مراجعه کنید
از تبیان
طبقه بندی: حدیث، امام حسین(ع)، گریه، اشک، اندوه
آن کس که همه روزه به حساب خود رسیدگی نکند، و نیک و بد خود را نشناسد از ما نیست.
مال جمع نمیشود مگر با پنج خصلت: بخل شدید، آرزوی دراز، حرص زیاد، قطع رحم، مقدم داشتن دنیا بر آخرت.
خدای
رحمت کند بندهای را که امر ما را زنده کند، گفته شد چگونه امر شما را
زنده کند؟ فرمود: علم ما را یاد بگیرد و به دیگران یاد بدهد.
در هنگام غذا خوردن ، از سبک ترین غذاها «چون سوپ و آش» شروع کنید تا معده و مزاج تحمل آن را داشته باشد .
هیچ بندهای حقیقت ایمان را به کمال نرساند مگر اینکه در وی سه خوی باشد : در دین، دانش عمیق داشته باشد و در زندگانی خوب، اندازه نگهدارد و بر مصیبتها و مشکلات شکیبا باشد.
محبت کردن با مردم نصف عقل است.
سختترین کارها سه چیز است : انصاف و حقگویی اگر چه علیه خود باشد در همه حال بیاد خدا بودن .
با برادران ایمانی در اموال مواسات کردن.
قرآن کلام و سخن خداست از آن نگذرید و هدایت را در غیر آن نجوئید که گمراه میشوید .
ادامه مطلب
حَسبُ الرَّجُلِ مِن دِینِهِ ،کَثرَةُ مُحافَظَتِهِ على
إقامَةِ الصَّلَواتِ .
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله و سلّم :
در دیندارى مرد همین بس ، که بر گزاردن نمازها بسیار مواظبت کند .
تنبیه الخواطر : 2 / 122 منتخب میزان الحکمة : 328----------------------------------
امیر المؤمنین علیٌّ علیهالسلام
مِن کتابهِ لمحمّدِ ابنِ أبیبکرٍ: اِرتَقِبْ
وقتَ الصَّلاةِ فَصَلِّها لِوَقتِها ، ولا تَعَجَّلْ بها قَبلَهُ لِفَرَاغٍ ، ولا تُؤخِّرْها
عَنهُ لِشُغلٍ .
امام على علیهالسلام
- در نامه خود
به محمّد بن ابى بکر- : مراقب وقت نماز باش و آن را به هنگام بخوان ، نه
به دلیل بیکارى آن را پیش از موقع بخوان و نه به سبب کارى آن را از وقتش
به تأخیر انداز .
---------------------------------
الإمامُ الباقرُ علیهالسلام :
اِعلَمْ أنَّ أوَّلَ الوَقتِ أبَدا أفضَلُ ، فَعَجِّلْ
بِالخَیرِ ما استَطَعتَ ، وأحَبُّ الأعمالِ إلى اللّه عز و جل ما داوَمَ العَبدُ علَیهِ
وإن قَلَّ .
امام باقر علیهالسلام :
بدان که
اوّل وقت ، همیشه بهتر است ؛ پس تا جایى که مىتوانى به کار خیر بشتاب ،
محبوبترین کارها نزد خداوند عز و جل کارى است که آدمى بر آن مداومت ورزد ،
گرچه اندک باشد .
---------------------------------------
الإمامُ الصّادقُ علیهالسلام :
فَضلُ الوَقتِ الأوَّلِ على الآخِرِ کَفَضلِ
الآخِرَةِ على الدُّنیا .
امام صادق علیهالسلام :
فضیلت اوّل وقت (نـماز) بـر آخـر وقت ، همچون فضیلت آخرت بر دنیاست .
ثواب الأعمال : 58 / 2 منتخب میزان الحکمة : 328-------------------------------------------------
الإمامُ الباقرُ علیهالسلام :
أیّما مُؤمِنٍ حافَظَ علَى الصَّلواتِ المَفروضَةِ فَصَلاّها لِوَقتِها فَلَیسَ هذا
مِن الغافِلینَ .
امام باقر علیهالسلام :
هر مؤمنى که به نمازهاى واجب اهمیت دهد و آنها را به وقتش بخواند ، از غافلان نیست .
الکافی : 3 / 270 / 14 منتخب میزان الحکمة : 430------------------------------------------------------
عنه علیهالسلام :
امتَحِنوا شِیعَتَنا عِندَ ثَلاثٍ : عِندَ مَواقیتِ الصَّلاةِ
کیفَ مُحافَظَتُهُم علَیها ، وعِندَ أسرارِهِم کیفَ حِفظُهُم لَها عِندَ عَدُوِّنا ، وإلى أموالِهِم کیفَ مُواساتُهُم لإخوانِهِم
فیها .
امام صادق علیهالسلام :
شیعیان ما
را در سه چیز بیازمایید : در اوقات نمازشان ، که چگونه بر آنها مواظبت
مىکنند ؛ در اسرارشان ، که چگونه آنها را از دشمنان ما حفظ مىکنند و در
اموالشان ، که چگونه با آن به برادران خود کمک مىکنند .
طبقه بندی: حدیث، نماز
قالَ الامامُ الْحَسَنُ الْمُجتبى علیه الصلوة السّلام :
1 - مَنْ عَبَدَاللّهَ، عبَّدَاللّهُ لَهُ کُلَّ شَىْءٍ.1
فرمود: هر کسى که خداوند را عبادت و اطاعت کند، خداى متعال همه چیزها را مطیع او گرداند.
2
- قالَ علیه السلام : وَ نَحْنُ رَیْحانَتا رَسُولِ اللّهِ، وَ سَیِّدا
شَبابِ اهْلِ الْجَنّةِ، فَلَعَنَ اللّهُ مَنْ یَتَقَدَّمُ، اَوْ
یُقَدِّمُ عَلَیْنا اَحَدا.2
دنباله وصیّتش در
حضور جمعى از اصحاب فرمود: و ما دو نفر - یعنى حضرت و برادرش امام حسین
علیهما السلام - ریحانه رسول اللّه صلى الله علیه و آله و دو سرور جوانان
اهل بهشت هستیم ، پس خدا لعنت کند کسى را که بر ما پیشقدم شود یا دیگرى را
بر ما مقدّم دارد.
3 - قالَ علیه السلام : وَ إنّ حُبَّنا لَیُساقِطُ الذُّنُوبَ مِنْ بَنى آدَم، کَما یُساقِطُ الرّیحُ الْوَرَقَ مِنَ الشَّجَرِ.3
فرمود:
همانا محبّت و دوستى با ما (اهل بیت رسول اللّه صلى الله علیه و آله ) سبب
ریزش گناهان - از نامه اعمال - مى شود، همان طورى که وزش باد، برگ درختان
را مى ریزد.
4 - قالَ علیه السلام : لَقَدْ فارَقَکُمْ رَجُلٌ بِالاْ مْسِ لَمْ یَسبِقْهُ الاْوَّلُونَ، وَلا یُدْرِکُهُ اَلاَّْخِرُونَ.4
پس از شهادت پدرش امیرالمؤمنین علىّ علیه السلام ، در جمع اصحاب فرمود:
شخصى از میان شماها رفت که در گذشته مانند او نیامده است ، و کسى در آینده نمى تواند هم تراز او قرار گیرد.
5 - قالَ علیه السلام : مَنْ قَرَءَ الْقُرْآنَ کانَتْ لَهُ دَعْوَةٌ مُجابَةٌ، إمّا مُعَجَّلةٌ و َإمّا مُؤجَلَّةٌ.5
فرمود:
کسى که قرآن را - با دقّت - قرائت نماید، در پایان آن - اگر مصلحت باشد -
دعایش سریع مستجاب خواهد شد - و اگر مصلحت نباشد - در آینده مستجاب مى
گردد.
6 - قالَ علیه السلام : إنّ هذَا الْقُرْآنَ فیهِ مَصابیحُ النُّورِ و َشِفاءُ الصُّدُورِ.6
فرمود: همانا در این قرآن چراغ هاى هدایت به سوى نور و سعادت موجود است و این قرآن شفاى دل ها و سینه ها است .
7 - قالَ علیه السلام : مَنَ صَلّى، فَجَلَسَ فى مُصَلاّه إلى طُلُوعِ الشّمسِ کانَ لَهُ سَتْرا مِنَ النّارِ.7
فرمود: هر که نماز - صبح - را به خواند و در جایگاه خود بنشیند تا خورشید طلوع کند، برایش پوششى از آتش خواهد بود.
8
- قالَ علیه السلام: إنَّ اللّهَ جَعَلَ شَهْرَ رَمَضانَ مِضْمارا
لِخَلْقِهِ، فَیَسْتَبِقُونَ فیهِ بِطاعَتِهِ إِلى مَرْضاتِهِ، فَسَبَقَ
قَوْمٌ فَفَازُوا، وَ قَصَّرَ آخَرُونَ فَخابُوا.8
فرمود:
خداوند متعال ماه رمضان را براى بندگان خود میدان مسابقه قرار داد. پس
عدّه اى در آن ماه با اطاعت و عبادت به سعادت و خشنودى الهى از یکدیگر
سبقت خواهند گرفت و گروهى از روى بى توجّهى و سهل انگارى خسارت و ضرر مى
نمایند.
9 - قالَ علیه السلام : مَنْ
ادامَ الاخْتِلافَ إلَى الْمَسْجِدِ اصابَ إحْدى ثَمانٍ: آیَةً
مُحْکَمَةً، اخاً مُسْتَفادا، و َعِلْما مُسْتَطْرَفا، و َرَحْمَةً
مُنْتَظِرَةً، و َکَلِمَةً تَدُلُّهُ عَلَى الْهُدى، اَوْ تَرُدُّهُ عَنْ
الرَّدى، و َتَرْکَ الذُّنُوبِ حَیاءً اَوْ خَشْیَةً.9
خود
را در مسجد قرار دهد یکى از هشت فایده شاملش مى گردد: برهان و نشانه اى -
براى معرفت -، دوست و برادرى سودمند، دانش و اطلاعاتى جامع ، رحمت و محبّت
عمومى ، سخن و مطلبى که او را هدایت گر باشد، - توفیق اجبارى - در ترک
گناه به جهت شرم از مردم و یا به جهت ترس از عقاب .
فرمود: همانا در این قرآن چراغ هاى هدایت به سوى نور و سعادت موجود است و این قرآن شفاى دل ها و سینه ها است
10
- قالَ علیه السلام : مَنْ أ کْثَرَ مُجالِسَة الْعُلَماءِ اطْلَقَ عِقالَ
لِسانِهِ، وَ فَتَقَ مَراتِقَ ذِهْنِهِ، وَ سَرَّ ما وَجَدَ مِنَ
الزِّیادَةِ فى نَفْسِهِ، وَکانَتْ لَهُ وَلایَةٌ لِما یَعْلَمُ، وَ
إفادَةٌ لِما تَعَلَّمَ.10
فرمود: هر که با علماء
بسیار مجالست نماید، سخنش و بیانش در بیان حقایق آزاد و روشن خواهد شد، و
ذهن و اندیشه اش باز و توسعه مى یابد و بر معلوماتش افزوده مى گردد و به
سادگى مى تواند دیگران را هدایت نماید.
11 - قالَ علیه السلام : تَعَلَّمُوا الْعِلْمَ، فَإنْ لَمْ تَسْتَطیعُوا حِفْظَهُ فَاکْتُبُوهُ وَ ضَعُوهُ فى بُیُوتِکُمْ.11
فرمود:
علم و دانش را - از هر طریقى - فرا گیرید، و چنانچه نتوانستید آن را در
حافظه خود نگه دارید، ثبت کنید و بنویسید و در منازل خود - در جاى مطمئن -
قرار دهید.
12 - قالَ علیه السلام : مَنْ عَرَفَ اللّهَ احَبَّهُ، وَ مَنْ عَرَفَ الدُّنْیا زَهِدَ فیها.12
فرمود: هر کس خدا را بشناسد، (در عمل و گفتار) او را دوست دارد و کسى که دنیا را بشناسد آن را رها خواهد کرد.
13 - قالَ علیه السلام : هَلاکُ الْمَرْءِ فى ثَلاثٍ: اَلْکِبْرُ، وَالْحِرْصُ، وَالْحَسَدُ؛ فَالْکِبْرُ هَلاکُ الدّینِ،، وَ بِهِ
لُعِنَ إ بْلیسُ. وَالْحِرْصُ عَدُوّ النَّفْسِ، وَ بِهِ خَرَجَ آدَمُ
مِنَ الْجَنَّةِ. وَالْحَسَدُ رائِدُ السُّوءِ، وَ مِنْهُ قَتَلَ قابیلُ
هابیلَ.13
هلاکت و نابودى دین و ایمان هر شخص در سه چیز است : تکبّر، حرص ، حسد.
تکبّر سبب نابودى دین و ایمان شخص مى باشد و به وسیله تکبّر شیطان - با آن همه عبادت ملعون گردید.
حرص و طمع دشمن شخصیّت انسان است ، همان طورى که حضرت آدم علیه السلام به وسیله آن از بهشت خارج شد.
حسد سبب همه خلاف ها و زشتى ها است و به همان جهت قابیل برادر خود هابیل را به قتل رساند.
14
- قالَ علیه السلام : بَیْنَ الْحَقِّ وَالْباطِلِ ارْبَعُ اصابِع ، ما
رَاَیْتَ بَعَیْنِکَ فَهُوَ الْحَقُّ وَ قَدْ تَسْمَعُ بِاُذُنَیْکَ
باطِلاً کَثیرا.14
فرمود: بین حقّ و باطل چهار
انگشت فاصله است، آنچه که را با چشم خود ببینى حقّ است ؛ و آنچه را شنیدى
یا آن که برایت نقل کنند چه بسا باطل باشد.
15 - قالَ علیه السلام : الْعارُ اهْوَنُ مِنَ النّارِ.15
فرمود: سرزنش و ننگ شمردن مردم انسان را، آسان تر است از معصیت و گناهى که موجب آتش جهنّم شود.
16 - قالَ علیه السلام : إذا لَقى احَدُکُمْ اخاهُ فَلْیُقَبِّلْ مَوْضِعَ النُّورِ مِنْ جَبْهَتِهِ.16
فرمود: وقتى انسان برادر مؤ من - و دوست - خود را ملاقات نمود، باید پیشانى و سجده گاه او را ببوسد.
17
- قالَ علیه السلام : إنَّ اللّهَ لَمْ یَخْلُقْکُمْ عَبَثا، وَلَیْسَ
بِتارِکِکُمْ سُدًى ، کَتَبَ آجالَکُمْ، وَ قَسَّمَ بَیْنَکُمْ
مَعائِشَکُمْ، لِیَعْرِفَ کُلُّ ذى لُبٍّ مَنْزِلَتَهُ، وانَّ ماقَدَرَ
لَهُ اصابَهُ، و َما صُرِفَ عَنْهُ فَلَنْ یُصیبَهُ.17
فرمود:
خداوند شما انسان ها را بیهوده و بدون غرض نیافریده و شما را آزاد، رها
نکرده است . لحظات آخر عمر هر یک معیّن و ثبت مى باشد، نیازمندى ها و روزى
هر کس سهمیّه بندى و تقسیم شده است تا آن که موقعیّت و منزلت شعور و درک
اشخاص شناخته گردد.
18 - قالَ علیه السلام : مَنَ لَبِسَ ثَوْبَ الشُّهْرَةِ، کَساهُ اللّهُ یَوْمَ الْقِیامَةِ ثَوْبا مِنَ النّارِ.18
فرمود: هر کس لباس شهرت - و انگشت نما، از جهت رنگ ، دوخت ، مد و ... - بپوشد، روز قیامت خداوند، او را لباس آتشین خواهد پوشاند.
19 - سُئِلَ علیه السلام : عَنِ الْبُخْلِ؟ فَقالَ: هُوَ انْ یَرىَ الرَّجُلُ ما انْفَقَهُ تَلَفا، وَ ما امْسَکَهُ شَرَفا.19
از حضرت پیرامون بخل سؤال شد؟ در جواب فرمود:
معناى
آن چنین است که انسان آنچه را به دیگرى کمک و انفاق کند فکر نماید که از
دست داده و تلف شده است و آنچه را ذخیره کرده و نگه داشته است خیال کند
برایش باقى مى ماند و موجب شخصیّت و شرافت او خواهد بود.
20 - قالَ علیه السلام : تَرْکُ الزِّنا، وَ کَنْسُ الْفِناء، وَ غَسْلُ الاْ ناء مَجْلَبَةٌ لِلْغِناء:20
فرمود: انجام ندادن زنا، جاروب و نظافت کردن راهرو و در منزل ، و شستن ظروف سبب رفاه و بى نیازى مى گردد.
فرمود: هرکس خدا را بشناسد، (در عمل و گفتار) او را دوست دارد و کسى که دنیا را بشناسد آن را رها خواهد کرد
21 - قالَ علیه السلام :السِّیاسَةُ انْ تَرْعى حُقُوقَ اللّهِ، وَحُقُوقَ الاْ حْیاءِ، وَ حُقُوقَ الاْمْواتِ.21
فرمود: - مفهوم و معناى - سیاست آن است که حقوق خداوند و حقوق موجودات زنده و حقوق مردگان را رعایت کنى .
22 - قالَ علیه السلام : ما تَشاوَرَ قَوْمٌ إلاّ هُدُوا إلى رُشْدِهِمْ.22
فرمود:
هیچ گروهى در کارهاى - اجتماعى ، سیاسى ، اقتصادى ، فرهنگى و ... - با
یکدیگر مشورت نکرده اند مگر آن که به رشد فکرى و عملى و... رسیده اند.
23 - قالَ علیه السلام : اَلْخَیْرُ الَذّى لا شَرَّفیهِ: الشُّکْرُ مَعَ النِّعْمَةِ، وَالصّبْرُ عَلَى النّازِلَةِ.23
فرمود: آن خوبى که شرّ و آفتى در آن نباشد شکر در مقابل نعمت ها و صبر و شکیبائى در برابر سختى ها است .
24
- قالَ علیه السلام : یَابْنَ آدَمٍ، لَمْ تَزَلْ فى هَدْمِ عُمْرِکَ
مُنْذُ سَقَطْتَ مِنْ بَطْنِ اُمِّکَ، فَخُذْ مِمّا فى یَدَیْکَ لِما
بَیْنَ یَدَیْکَ.24
فرمود: اى فرزند آدم از موقعى
که به دنیا آمده اى در حال گذراندن عمرت هستى ، پس از آنچه دارى براى
آینده ات (قبر و قیامت ) ذخیره نما.
25 - قالَ علیه السلام : إنَّ مَنْ خَوَفَّکَ حَتّى تَبْلُغَ الاْ مْنَ، خَیْرٌ مِمَّنْ یُؤْمِنْکَ حَتّى تَلْتَقِى الْخَوْفَ.25
فرمود:
همانا کسى تو را - در برابر عیب ها و کم بودها - هشدار دهد تا آگاه و
بیدار شوى ، بهتر است از آن کسى که فقط تو را تعریف و تمجید کند تا بر عیب
هایت افزوده گردد.
26
- قالَ علیه السلام : القَریبُ مَنْ قَرَّبَتْهُ الْمَوَدَّةُ وَ إنْ
بَعُدَ نَسَبُهُ، وَالْبَعیدُ مَنْ باعَدَتْهُ الْمَوَدَّةُ وَ إنْ قَرُبُ
نَسَبُهُ.26
فرمود: بهترین دوست نزدیک به انسان آن کسى است که در تمام حالات دلسوز و با محبّت باشد گرچه خویشاوندى نزدیک نداشته باشد.
و بیگانه ترین افراد کسى است که از محبّت و دلسوزى بعید باشد گرچه از نزدیک ترین خویشاوندان باشد.
27
- وَسُئِلَ عَنِ الْمُرُوَّةِ؟ فَقالَ علیه السلام : شُحُّ الرَّجُلِ عَلى
دینِهِ، وَ إصْلاحُهُ مالَهُ، وَ قِیامُهُ بِالْحُقُوقِ.27
از حضرت سلام اللّه علیه پیرامون مُروّت و جوانمردى سؤال شد، فرمود:
جوانمرد
کسى است که در نگهدارى دین و عمل به آن تلاش نماید، در اصلاح اموال و ثروت
خود همّت گمارد، و در رعایت حقوق طبقات مختلف پا بر جا باشد.
28
- قالَ علیه السلام : عَجِبْتُ لِمَنْ یُفَکِّرُ فى مَاکُولِهِ کَیْفَ
لایُفَکِّرُ فى مَعْقُولِهِ، فَیَجْنِبُ بَطْنَهُ ما یُؤْذیهِ، وَ
یُوَدِّعُ صَدْرَهُ ما یُرْدیهِ.28
فرمود:
تعجّب مى کنم از کسى که در فکر خوراک و تغذیه جسم و بدن هست ولى درباره
تغذیه معنوى روحى خود نمى اندیشد، پس از غذاهاى فاسد شده و خراب دورى مى
کند.
و عقل و قلب و روح خود را کارى ندارد - هر چه و هر مطلب و برنامه اى به هر شکل و نوعى باشد استفاده مى کند - .
29 - قالَ علیه السلام : غَسْلُ الْیَدَیْنِ قَبْلَ الطَّعامِ یُنْفِى الْفَقْرَ، وَبَعْدَهُ یُنْفِى الْهَمَّ.29
فرمود: شستن دست ها قبل از طعام فقر و تنگدستى را مى زداید و بعد از آن ناراحتى ها و آفات را از بین مى برد.
30 - قالَ علیه السلام : حُسْنُ السُّؤالِ نِصْفُ الْعِلْمِ.30
فرمود: کسى که عادت سؤال و حالت پرس و جو دارد مثل آن است که نصف علم ها را فرا گرفته باشد.
31 - قالَ علیه السلام : إنّ الْحِلْمَ زینَةٌ، وَالْوَفاءَ مُرُوَّةٌ، وَالْعَجَلةَ سَفَهٌ.31
فرمود: صبر و شکیبائى زینت شخص ، وفاى به عهد علامت جوانمردى ، و عجله و شتابزدگى (در کارها بدون اندیشه ) دلیل بى خردى مى باشد.
32 - قالَ علیه السلام : مَنِ اسْتَخَفَّ بِإخوانِهِ فَسَدَتْ مُرُوَّتُهُ.32
فرمود: کسى که دوستان و برادرانش را سبک شمارد و نسبت به آنها بى اعتناء باشد، مروّت و جوانمردیش فاسد گشته است.
33 - قالَ علیه السلام : إنّما یُجْزى الْعِبادُ یَوْمَ الْقِیامَةِ عَلى قَدْرِ عُقُولِهِمْ.33
فرمود: همانا در روز قیامت بندگان به مقدار عقل و درک و شعورشان مجازات مى شوند.
34
- قالَ علیه السلام :إنَّ النّاسَ عَبیدُ الْمالِ، وَالدّینُ لَعِبُ عَلى
الْسِنَتِهِمْ، یُحیطوُنَهُ مادَرَتْ بِهِ مَعایِشُهُمْ، فَإذا مُحِّصُوا
لِلاْ بْتِلاءِ قَلَّ الدَّیّانُونَ.34
فرمود:
همانا مردم اسیر و بنده دنیا و اموال آن هستند، و دین را وسیله رسیدن به
اهداف خود قرار داده اند و به هر نوعى که زندگى آنها تامین شود حرکت مى
کنند. بنابر این هنگامى که در بوته آزمایش در آیند، دینداران اندک خواهند
شد.
35 - قالَ علیه السلام : الْمِزاحُ یَاْکُلُ الْهَیْبَةَ، وَقَدْ اکْثَرَ مِنَ الْهَیْبَةِ الصّامِت 35
فرمود:
مزاح و شوخى - هاى زیاد و بیجا - شخصیّت و وقار انسان را از بین مى برد، و
چه بسا افراد ساکت داراى شخصیّت و وقار عظیمى مى باشند.
36 - قالَ علیه السلام : اللُؤْمُ انْ لا تَشْکُرَ النِّعْمَةَ.36
فرمود: از علائم پستى شخص ، شکر نکردن از ولى نعمت است .
37 - قالَ علیه السلام : لَقَضاءُ حاجَةِ اخٍ لى فِى اللّهِ احَبُّ مِنْ إعْتِکافِ شَهْرٍ.37
فرمود: هر آینه برآوردن حاجت و رفع مشکل برادرم ، از یک ماه اعتکاف ، در مسجد - و عبادت مستحبّى نزد من - بهتر و محبوب تر است .
38
- قالَ علیه السلام : إنَّ الدُّنْیا فى حَلالِها حِسابٌ، وَ فى حَرامِها
عِقابٌ، و َفِى الشُّبَهاتِ عِتابٌ، فَاءنْزِلِ الدُّنْیا بِمَنْزَلَةِ
المیتَةِ، خُذْمِنْهاما یَکْفیکَ.38
فرمود:
چیزهاى دنیا اگر حلال باشد حساب و بررسى مى شود و اگر از حرام به دست آید
عذاب و عقاب دارد و اگر حلال و حرام آن معلوم نباشد سختى و ناراحتى خواهد
داشت .
پس باید دنیا (و موجوداتش ) را همچون میته و مردارى بشناسى که به مقدار نیاز و اضطرار از آن استفاده کنى.
39 - قالَ علیه السلام : وَاعْمَلْ لِدُنْیاکَ کَانَّکَ تَعیشُ ابَدا، وَاعمَلْ لاَِّخِرَتِکَ کَانّکَ تَمُوتُ غدَا.39
فرمود:
در دنیا چنان برنامه ریزى کن - از نظر اقتصاد و صرفه جویى و... - مثل آن
که مى خواهى همیشه دوام داشته باشى ، و نسبت به آخرت به نوعى حرکت و کار
کن مثل این که فردا خواهى مُرد.
40 -
قالَ علیه السلام : اکْیَسُ الْکَیِّسِ التُّقى ، وَ احْمَقُ الْحُمْقِ
الْفُجُورَ، الْکَریمُ هُوَ التَّبَرُّعُ قَبْلَ السُّؤالِ.40
فرمود:
زیرک ترین و هوشیارترین افراد، شخص باتقوا و پرهیزکار مى باشد؛ احمق و
نادان ترین افراد، کسى است که تبهکار و اهل معصیت باشد؛ گرامى ترین و با
شخصیّت ترین افراد، آن کسى است که به نیازمندان پیش از اظهار نیازشان ،
کمک نماید.
1- تنبیه الخواطر، معروف به مجموعة ورّام : ص 427، بحار: ج 68، ص 184، ضمن ح 44.
2- کلمة الا مامُ الْحَسَن علیه السلام : 7، ص 211.
3- کلمة الا مامُ الْحَسَن علیه السلام : 7، ص 25، بحارالانوار: ج 44، ص 23، ح 7.
4- إحقاق الحقّ: ج 11، ص 183، س 2 و ص 185.
5- دعوات الرّاوندى : ص 24، ح 13، بحارالانوار: ج 89، ص 204، ح 21.
6- بحارالانوار: ج 75، ص 111، ضمن ح 6.
7- وافى : ج 4، ص 1553، ح 2، تهذیب الا حکام : ج 2، ص 321، ح 166.2
8- تحف العقول : ص 234، س 14، من لا یحضره الفقیه : ج 1، ص 511، ح 1479.
9- تحف العقول : ص 235، س 7، مستدرک : ج 3، ص 359، ح 3778.
10- إحقاق الحقّ : ج 11، ص 238، س 2.
11- إحقاق الحقّ: ج 11، ص 235، س 7.
12- کلمة الا مام الحسن علیه السلام : ص 140.
13- اعیان الشّیعة : ج 1، ص 577، بحارالا نوار: ج 75، ص 111، ح 6.
14- تحف العقول : ص 229، س 5، بحارالا نوار: ج 10، ص 130، ح 1.
15- کلمة الا مام حسن علیه السلام : ص 138، تحف العقول : ص 234، س 6، بحارالا نوار: ج 75، ص 105، ح 4.
16- تحف العقول : ص 236، س 13، بحارالا نوار: ج 75، ص 105، ح 4.
17- تحف العقول : ص 232، س 2، بحارالا نوار: ج 75، ص 110، ح 5.
18- مستدرک الوسائل : ج 3، ص 245، ح 4.
19- اعیان الشّیعة : ج 1، ص 577، بحارالا نوار: ج 75، ص 113، ح 7.
20-کلمة الا مام حسن علیه السلام : ص 212، بحارالا نوار: ج 73، ص 318، ح 6.
21- همان مدرک : ص 57.
22- تحف العقول : ص 233، اعیان الشّیعة : ج 1، ص 577، بحارالا نوار: ج 75، ص 105، ح 4.
23- تحف العقول : ص 234، س 7، بحارالا نوار: ج 75، ص 105، ح 4.
24- کلمة الا مام الحسن علیه السلام : ص 35، بحارالا نوار: ج 75، ص 111، ح 6.
25- إحقاق الحقّ: ج 11، ص 242، س 2.
26- تحف العقول : ص 234، س 3، بحارالانوار: ج 75، ص 106، ح 4.
27- تحف العقول : ص 235، س 14، بحارالانوار: ج 73، ص 312، ح 3.
28- کلمة الا مام الحسن علیه السلام ، ص 39، بحارالا نوار: ج 1، ص 218، ح 43.
29- کلمة الا مام الحسن علیه السلام : ص 46.
30- کلمة الا مام الحسن علیه السلام : ص 129.
31- کلمة الا مام الحسن علیه السلام : ص 198.
32- کلمة الا مام الحسن علیه السلام : ص 209.
33- کلمة الا مام الحسن علیه السلام : ص 209.
34- إحقاق الحقّ: ج 11، ص 234، س 8.
35- کلمة الا مام الحسن علیه السلام : ص 139، بحارالا نوار: ج 75، ص 113، ح 7.
36- کلمة الا مام الحسن علیه السلام : ص 139، بحارالا نوار: ج 75، ص 105، ح 4.
37- کلمة الا مام الحسن علیه السلام : ص 139.
38- کلمة الا مام الحسن علیه السلام : ص 36، بحارالا نوار: ج 44، ص 138، ح 6.
39- کلمة الا مام الحسن علیه السلام ص 37، بحارالا نوار: ج 44، ص 138، ح 6.
40- إحقاق الحقّ : ج 11، ص 20 س 1، بحارالانوار: ج 44، ص 30.
از
شکوری_گروه دین و اندیشه تبیان
طبقه بندی: حدیث، امام حسن(ع)
رسولُ اللّه صلى الله علیه و آله و سلّم:
إذا أحبَّ أحدُکُم صاحِبَهُ أو أخاهُ فلیُعْلِمْهُ .
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله و سلّم :
هرگاه یکى از شما رفیق یا برادر خود را دوست داشته باشد ، آن را به او اظهار کند .
بهترین برادران دینی چه کسانی هستند؟
رسولُ اللّه صلى الله علیه و آله و سلّم :
خـیـرُ إخْوانِکَ مَـن أعانَکَ على طاعةِ اللّه ،
وصَدَّکَ عن مَعاصِیهِ ، وأمَرَکَ برِضاهُ .
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله و سلّم :
بهترین برادر تو کسى است که در راه اطاعت خدا یاریت رساند و از نافرمانیهاى او بازت دارد و به خشنودى او فرمانت دهد .
<\/h1>
دفع نکردن غیبت در صورت توانایی چه کیفری دارد؟
عنه صلى الله علیه و آله و سلّم :
مَن اُغتِیبَ عِندَهُ أخوهُ المسلمُ ، فاستَطاعَ نَصرَهُ فلم یَنصُرْهُ ، خَذَلَهُ اللّهُ فی الدنیا
والآخِرَةِ .
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله و سلّم :
هرگاه
در حضور کسى از برادر مسلمانش غیبت شود و او بتواند یاریش دهد ، امّا به
یارى (و دفاع از)او برنخیزد ، خداوند در دنیا و آخرت تنهایش گذارد .
الفقیه : 4 / 372 منتخب میزان الحکمة : 438
<\/h1>
<\/h1>همیاری و غمخواری با برادران دینی چه فایده ای دارد؟
امیر المؤمنین علیٌّ علیهالسلام :
مُواساةُ الأخِ فی اللّه عز و جل تَزِیدُ فی الرِّزقِ .
امام على علیهالسلام :
کمک مالى به برادر دینى ، روزى را زیاد مىکند.
<\/h1>
<\/h1>کسی که به دیدن برادر مؤمن خود رود چه ثوابی دارد؟
رسولُ اللّه صلى الله علیه و آله و سلّم :
مَن زارَ أخاهُ المؤمنَ إلى مَنزِلِهِ لا حاجَةً مِنهُ إلَیهِ کُتِبَ مِن زُوّارِ اللّه ، وکانَ
حَقیقا على اللّه أن یُکرِمَ زائرَةُ .
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله و سلّم :
هر
که نه به قصد نیاز خواهى، بلکه براى دیدن برادر مؤمن خود ، به خانه او رود
، از دیدارکنندگان خدا انگاشته شود و سزاوار است بر خدا که دیدار کننده
خود را گرامى دارد .
بحار الأنوار : 77 / 192 / 11 منتخب میزان الحکمة : 256
<\/h1>
انتخاب دوست
الاختصاص :
قالَ لُقمانُ : ثَلاثَةٌ
لا یُعرَفونَ إلاّ فی ثَلاثَةِ مَواضِعَ : لا یُعرَفُ الحَلیمُ إلاّ عِندَ
الغَضَبِ ، ولا یُعرَفُ الشُّجاعُ إلاّ فِی الحَربِ ، ولا تَعرِفُ أخاکَ
إلاّ عِندَ حاجَتِکَ إلَیهِ .
الاختصاص :
لقمان گفت: «سه کس جز در سه جا شناخته نمىشوند: بردبار ، به هنگام غضب و شجاع ، به هنگام نبرد و برادر ، به هنگام نیازت به او» .
الاختصاص : ص 246 ، بحار الأنوار : ج 71 ص 426 ح 70 .
الدر المنثور عن الحنظلیّ :
قالَ
لُقمانُ علیه السلام لاِبنِهِ : یا بُنَیَّ ، إذا أرَدتَ أن تُؤاخِیَ
رَجُلاً فَأَغضِبهُ قَبلَ ذلِکَ ، فَإِن أنصَفَکَ عِندَ غَضَبِهِ وإلاّ
فَاحذَرهُ .
الدرّ المنثور
ـ به نقل از حنظلى ـ:
لقمان به پسرش گفت: «اى پسرم! هر گاه خواستى با مردى برادرى کنى ، پیش از
آن، او را خشمگین کن؛ اگر انصاف را رعایت کرد ، با او برادرى آغاز کن و
گرنه، از او کناره بگیر».
الدر المنثور : ج 6 ص 520 .
امام حسن(ع):
إذا لَقِىَ أحَدُکُم أخاهُ فَلیُقَبِّل مَوضِعَ النُّورِ مِن جَبهَتِهِ؛
هرگاه یکى از شما با برادر خود دیدار کند ، باید محلّ نورخیز پیشانى او را ببوسد.
امام سجاد(ع):
نَظَرُ المُؤمِنِ فی وَجهِ أخیهِ المُؤمِنِ لِلمَوَدَّةِ والمَحَبَّةِ لَهُ عِبادَةٌ؛
نگاه کردن مؤمن به چهره برادر ایمانى خود از راه دوستى و محبّت به او ، عبادت است.
امام صادق علیهالسلام :
اللّهُ فی عَونِ المُؤمِنِ ، مادامَ المُؤمِنُ فی عَونِ أخیهِ ؛
امام صادق علیهالسلام :
خداوند در پى یارى مؤمن است ، تا وقتى که مؤمن در پى یارى برادر خویش است .
امام عسکرى علیهالسلام :
خَصلَتانِ لَیسَ فَوقَهُما شَىءٌ : الإیمانُ بِاللّهِ و نَفعُ الإخوانِ ؛
امام عسکرى علیهالسلام :
دو خصلت است که بالاتر از آنها چیزى نیست : ایمان به خدا و سود رساندن به برادران .
امام عسکرى علیهالسلام :
خَیرُ إخوانِکَ مَن نَسِىَ ذَنبَکَ و ذَکَرَ إحسانَکَ إلَیهِ ؛
امام عسکرى علیهالسلام :
بهترین برادر تو کسى است که خطایت را فراموش کند و احسان تو را به خود ، به یاد آورد .
رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم :
إنَّ مِن موجِباتِ المَغفِرَةِ إدخالُ السُّرورِ عَلى أخیکَ المؤمِنِ ؛
رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم :
از جمله اسباب مغفرت ، شاد کردن برادر مؤمن است .
رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم :
زُرغِبّا تَزدَد حُبّا ؛
رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم :
یک روز در میان ، [برادر دینى خود را] دیدار کن ، تا دوستىات افزون شود .
رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم :
لا تُواعِد أخاکَ مَوعِدا فَتُخلِفَهُ ؛
رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم :
به برادرت وعدهاى نده که به آن وفا نکنى .
رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم :
لا یَحِلُّ لِمسلِمٍ أن یَهجُرَ أخاهُ فَوقَ ثَلاثٍ ؛
رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم :
بر مسلمان روا نیست که بیش از سه روز از برادر خود ، دورى جوید .
رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم :
مَن کانَ فی حاجَةِ أخیهِ کانَ اللّهُ فی حاجَتِهِ ؛
رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم :
هرکه در کارِ برآوردن حاجت برادرش باشد ، خداوند در کارِ برآوردن حاجت او خواهد بود .
رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم :
مَن نَصَرَ أخاهُ بِظَهرِ الغَیبِ نَصَرَهُ اللّهُ فِی الدُّنیا و الآخِرَةِ ؛
رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم :
هرکه برادر دینى خود را در غیبت او یارى دهد ، خداوند در دنیا و آخرت ، او را یارى مىدهد .
اگر ببیند در نبودِ برادر دینىاش ، از او بدگویى مىشود و آبرویش در معرض
خطر است ، به دفاع از وى برخیزد و آبرویش را پاس بدارد .<\/h1>
<\/h1>
<\/h1>احادیث برگرفته از سایت
www.hadithcity.com
<\/h1>
طبقه بندی:
حدیث،
برادر،
دوست
www.hadithcity.com
<\/h1>
طبقه بندی: حدیث، برادر، دوست