---«(بسم الله الرّحمن الرّحیم و به ذکر الحجة بن الحسن العسکری)»---
اهل فارس(ایرانیان) از ما اهل بیت هستند.
(پیامبر اکرم-صلّی الله علیه و آله و صلّم-چشم اندازی به حکومت مهدی،ص46)
در جنگ جهانی اول،دو میهمان نا خوانده از چپ و راست به ایران ریختند.اوضاع کشور ما در آن زمان خیلی متشنّج شده بود.ایران کشور بی صاحبی شده بود که برای تصاحب آن به آن هجوم آورده بودند.مردم ایران مضطرب و منقلب بودند و هیچ تکیّه گاهی نداشتند.
در آن زمان مرحوم نائینی (از علمای بزرگ شیعه در آن زمان) شکایت های زیادی به ساحت امیرالمؤمنین(ع) و ائمه ی طاهرین(ع)می کرده است،به خصوص شکایت های این پیشامد عظیم را به یشگاه مبارک امام زمان(عجّ) می برده است:«یا بن العسکری،ایران چنین و چنان شده است؛مردم بی سر و سامان و بی پناه شده اند،نظم و امنیّت بر باد رفته است...»این چنین به محضر امام زمان(عجّ) شکایت می کرده است.
مرحوم میرزای نائینی (قدّس) فرمودند:
من خیلی نا امید و متوسّل شدم و به امام زمان(عجّ) شکایت کردم؛یک روز همین طور که متوسّل شده بودم،بر من مکاشفه ای شد و حضرت بقیّة الله (عجّ-ع)را زیارت کردم.دیدم که حضرت ایستاده اند و دیوار مرتفع و سر به فلک کشیده ای حدود ده،بیست متر در آنجا بود.حضرت(عجّ) با انگشت به من اشاره کردند که نگاه کنم.دیوار به طرز وحشتناکی کج شده بود.بعد دیدم که انگشت حضرت به طرف دیوار است و به من اشاره کردند که نگاه کن.بعد حضرت فرمودند:
«این دیوار ایران است،کج می شود امّا با انگشتمان نگهش داشته ایم ؛نمی گذاریم خراب شود.اینجا شیعه خانه ی ماست،کج می شود امّا نمی گذاریم خراب شود.»(مجالس حضرت مهدی(عجّ)؛ص261)
امام خمینی (ره)فرمودند:
«من با جرأت مدعی هستم که ملّت ایران و توده ی میلیونی آن در عصر حاضر،بهتر از ملّت حجاز در عهد رسول الله (ص) و کوفه و عراق در عهد امیرالمؤمنین(ع) و حسین ابن علی(ع) می باشند.»(صحیفه ی امام؛ج21،ص410)
دلش به ما عجمی زادگان بود مایل
اگر چه لیلی صحرا نشین ما عربی است
«الهّم عجّل فرج مولانا الامام الهادی المهدی القائم بالامرک و جعلنا من خیرٍ انصاره ی و اعوانه ی»
طبقه بندی: امام زمان، فارس، اهل بیت، ظهور، فرج، ایران، اسلام، islam، iran، imam mahdi
---«(بسم الله الرّحمن الرّحیم و به ذکر الحجة بن الحسن العسکری)»---
مهدویّت از دید گاه امام خامنه ای(حفظه الله تعالی)
1-آثار فردی معرفت و اعتقاد به امام زمان (عجّ):
«نفس پیوند قلبی و تذکّر و توجّه روحی به آن مظهر رحمت و قدرت و عدل حق تعالی(عجّ)،انسان را عروج و رشد می دهد و وسیله ی پیشرفت انسان را روحأ و معنأ فراهم می کند.این یک میدان وسیعی است.هر کس در باطن و قلب و دل و جان خود،با این بزرگوار مرتبط باشد،بهره ی خودش را خواهد برد.البته توجّه به کانون نور باید توجّه حقیقی باشد.لقلقه زبان در این زمینه تأثیر چندانی ندارد.اگر انسان روحأ متوجّه و متوسّل شد و معرفت کافی برای خود به وجود آورد،بهره ی خودش را خواهد برد.»
2-آثار اجتماعی و عمومی اعتقاد به امام زمان(عجّ):
«اعتقاد به قضیّه ی مهدی(عجّ) و موضوع ظهور و فرج و انتظار،گنجینه ی عظیمی است که ملّت ها می توانند از آن بهره های فراوانی ببرند.
شما کشتی ای را در یک دریای طوفانی فرض کنید.اگر کسانی که در این کشتی هستند،عقیده داشته باشند که اطراف آنها تا هزار فرسنگ،هیچ ساحلی وجود ندارد و آب و نان و وسایل حرکت اندکی داشته باشند،کسانی که در این کشتی هستند چه کار می کنند؟
آیا هیچ تصوّر می شود که اینها برای آن که حرکت کنند و کشتی را پیش ببرند،تلاشی بکنند؟
نه؛چون به نظر خودشان مرگشان حتمی است.وقتی انسان مرگش حتمی است ، دیگر چه حرکت و تلاشی باید بکند؟امید و افقی وجود ندارد.یکی از کارهایی که می توانند انجام دهند این است که در این مجموعه ی کوچک،هر کس به کار خودش سرگرم شود.کسی که اهل آرام مردن است،بخوابد تا بمیرد و آن که اهل تجاوز به دیگران است،حق دیگران را بگیرد تا چند ساعتی بیشتر زنده بماند.
طور دیگر هم این است که کسانی که در همین کشتی هستند، یقین داشته باشند و بدانند که در نزدیکی آنها ساحلی وجود دارد.حالا اگر دور یا نزدیک است و چه قدر کار دارند تا به آن جا برسند.معلوم نیست؛ امّا قطعأ ساحلی که در دست آنهاست،وجود دارد.این فراد چه کار می کنند؟این ها تلاش می کنند خود را به ساحل برسانند و اگر یک ساعت هم به آنها وقت داده بشود،از آن یک ساعت برای حرکت و تلاش صحیح و جهت دار ، استفاده خواهند کرد و فکرشان را روی هم خواهند ریخت و تلاششان را یکی خواهند کرد تا شاید بتوانند خود را به آن ساحل برسانند.
امید ، چنین نقشی دارد.همین قدر که امیدی در دل انسان به وجود آمد،مرگ بال های خود را جمع می کند و کنار میرود.امید موجب می شود انسان تلاش و حرکت کند،پیش ببرد ، مبارزه کند و زنده بماند...
بشریّت در طول تاریخ و حیات اجتماعی،مثل همان سرنشینان کشتی طوفان زده ، همیشه گرفتار مشکلاتی از سوی قدرتمندان و قویدستان و مسلّطین بر أمور انسان های مظلوم بوده است.امید،موجب می شود که انسان مبارزه کند و راه را باز نماید و پیش برود.
وقتی به شما می گویند انتظار بکشید،یعنی این وضعیّتی که امروز شما را رنج می دهد و دلتان را به درد می آورد، ابدی نیست و تمام خواهد شد.ببینید چه قدر انسان حیات و نشاط پیدا می کند.این نقش اعتقاد به امام زمان (عجّ) است...
این گزارش مربوط به گروه های تبلیغی مسیحیّت در شمال آفریقاست.گزارشگر می نویسد:
«یکی از مشکلات ما در سر راه تبلیغ مسیحیّت و پیشرفت استعمار در شمال آفریقا و منطقه ی تونس و مغرب این است که این مردم اعتقاد دارند که مهدی موعود(عجّ) خواهد آمد و اسلام را سر بلند خواهد کرد.»
عقیده به امام زمان(عجّ) نمی گذارد مردم تسلیم بشوند.
ما امروز برای انتظار باید باب بخصوصی در زندگی خود باز کنیم.
(بیانات مقام معظّم رهبری؛سیمای معصومین در آئینه ی نگاه رهبری)
lمنبع:جنبش مصاف
طبقه بندی: ظهور، منجی، فرج، سرباز امام زمان، imam mahdi، امام مزان، امام خامنه ای، اعتقاد، islam، muslim
